|
โพธิ์ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
โพธิ์ (โพ) ปู (เขมร), สะหลี, สี (พายัพ) [ภาพประกอบ] |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Ficus religiosa , Linn |
|
ชื่อวงศ์ |
MORACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
อินเดีย เนปาลและในเอเซียใต้ นำเข้ามาปลูกในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
|
พร้อมกับการเผยแพร่พุทธศาสนา |
|
การขยายพันธุ์ |
โดยการเพาะเมล็ด แต่ส่วนมากจะกระจายพันธุ์โดยนก |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ แตกกิ่งก้านสาขาออกเป็นพุ่มตรง ส่วนยอดของ |
|
|
ลำต้น ลำต้นมีความสูงถึง100ฟุต จัดเป็นไม้ที่มีรูปทรงของลำต้นสวยชนิดหนึ่ง |
|
|
ใบ ลักษณะของใบเป็นรูประฆังคว่ำ สีเขียวนวลอมเทา ปลายใบยาวแหลม และมีติ่งยาว |
|
|
โคนใบจะมนเว้า เข้าหาก้านใบ ก้านใบเล็กยาวและอ่อน ปลีที่หุ้ม ส่วนยอดอ่อน |
|
|
เป็นสีครีมหรือ สีงาช้างอมชมพู เป็นไม้ผลัดใบ |
|
|
ดอก สีเหลืองนวล |
|
|
ผล กลมเล็ก สีชมพูอมม่วง |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
คนที่นับถือศาสนาพุทธ หรือฮินดูถือกันว่าเป็นต้นไม้ที่ศักดิ์สิทธิ์ มีความเกี่ยวพันทางศาสนา |
|
|
นิยมปลูกในบริเวณวัด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบ ใช้กินเป็นอาหารได้ และใช้เลี้ยงไหม นอกจากนี้ในใบยังพบว่ามีปริมาณของโปรตีน |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ไทรย้อยใบแหลม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ไทรย้อยใบแหลม, ไทร, ไทรกระเบื้อง, ไฮ, |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Ficus benjamina , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
MORACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Golden Fig , Weeping Fig |
|
การกระจายพันธุ์ |
อินเดีย ศรีลังกา ไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย ประเทศจีน เขมร ฯลฯ |
|
การขยายพันธุ์ |
การตอนกิ่ง หรือการปักชำ เมล็ด (กระจายโดยนก) |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้พุ่มขนาดกลางและแผ่กิ่งก้านสาขา ตามลำต้นจะมีรากอากาศ แตกย้อยรกลงสู่พื้นดิน |
|
|
ใบเดี่ยว จะหนาแข็ง สีเขียวเข้มเป็นมัน ปลายใบแหลม ใบดกทึบ ไม่ผลัดใบ |
|
|
ดอก ดอกช่อ |
|
|
ผล ผลมีขนาดเล็ก เมื่อสุกมีสีแดง ลักษณะคล้ายมะเดื่อ กินได้ |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รากและเปลือกใช้รักษาแผลงูกัดได้ รากอากาศขับปัสสาวะ แก้ไตพิการ แก้กษัย |
|
|
ใบ-เปลือก ราก ต้มน้ำมันใช้ทาแผลฟกช้ำ น้ำยางใช้รักษาโรคเหงือกและแก้ปวดฟัน ฯลฯ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นที่อาศัยของสัตว์หลายชนิดโดยเฉพาะนกต่างๆ ให้ร่มเงา และความมีอายุยืน |
|
|
ของต้นไทรย้อยเป็นสัญลักษณ์ของความร่มเย็น และความมั่นคงยั่งยืน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูบุญเรือน เอี่ยมปี |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
หัวลิง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หัวลิง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Sarcolobus globosus Wall. |
|
ชื่อวงศ์ |
ASCLEPIADACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
ขึ้นในป่าชื้นทั่วไป |
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก - กลาง |
|
|
ใบ ใบรวม ใบเล็กรูปไข่ |
|
|
ดอก ดอกเป็นช่อสีม่วงอ่อน กว้าง 1 เซนติเมตร |
|
|
ผล ผลกลม เปลือกหนาสีน้ำตาลขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 10 เซนติเมตร |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใบ รสเฝื่อนเมา บดผสมกับลูกพะเยาพอกทาแก้ปวดตามข้อแก้ส่าไข้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพจรินทร์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ขี้เหล็ก |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ขี้เหล็ก ขี้เหล็กแก่น ขี้เหล็กบ้าน ขี้เหล็กหลวง ขี้เหล็กใหญ่ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cassia Piamea Britt |
|
ชื่อวงศ์ |
CAESALPINIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Cassod Tree, Thai Copper Pod. |
|
การกระจายพันธุ์ |
แถบเอเซีย ปลูกได้ทุกภาคในประเทศไทย |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เมล็ดเพาะ |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นขนาดกลาง สูง 10-15 เมตร |
|
|
ใบ ใบรวมแบบขนนก เรียงสลับ ใบย่อยรูปขอบขนาน |
|
|
ดอก ออกช่อที่ปลายกิ่ง กลีบดอกสีเหลือง |
|
|
ผล เป็นฝัก แบนยาวและหนายาวประมาณ 15 ซม. |
|
|
เมล็ด เป็นเมล็ดเล็กๆ สีดำ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใบอ่อน มีสารจำพวก hormone นำมาปรุงเป็นอาหารและใช้หมักปุ๋ย (manure) รักษานิ่ว |
|
|
ระดูขาวตกหนัก และรักษาอาการท้องผูก |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นยาระบาย มีฤทธิ์กดประสาทส่วนกลางทำให้นอนหลับใช้ดอกเหล้าดื่มก่อนนอน รักษานิ่ว |
|
|
ระดูขาวตกหนักและรักษาอาการท้องผูก ต้มเอาน้ำดื่มก่อนรับประทานอาหาร |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูแสงเดือน กมลมาลย์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะม่วง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะม่วง หมากม่วง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Mangifera indica .Linn |
|
ชื่อวงศ์ |
ANACARDIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Mango |
|
การกระจายพันธุ์ |
เขตร้อน |
|
การขยายพันธุ์ |
ต่อกิ่ง ทาบกิ่ง เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นขนาดกลาง ใหญ่ แตกกิ่งก้านมาก เปลือกสีน้ำตาลอมดำ |
|
|
ใบ สีเขียว เรียวยาว ปลายใบแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบ ใบหนา |
|
|
ดอก ออกเป็นช่อ มี 5 กลีบ |
|
|
ผล มีลักษณะกลมเรียวยาว ผลอ่อนสีเขียว แก่แล้วมีสีเหลือง |
|
|
เมล็ด ผลมี 1 เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
|
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบ ใช้เผาแล้วสูดควันรักษาโรคไอ หรือต้มแก้โรคลำไส้อักเสบ |
|
|
เปลือก ต้มเป็นยาแก้ไข้ เยื่อปากอักเสบ |
|
|
ดอก เนื้อในเมล็ด รับประทานแก้โรคท้องร่วง |
|
|
ผลสุกรับประทานเป็นยาบำรุง และเป็นอาหาร เนื้อสุกทำมะม่วงกวนได้ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูศิวพจน์ เข็มน้อย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ขนุน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ขนุน มะหนุน หมากหนุน หมากมี่ (อีสาน) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Artocarpus heterophyllus Lamk |
|
ชื่อวงศ์ |
MORACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Jack Fruit |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เมล็ด ตอนกิ่ง ชำกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้น ขนาดกลาง สูงประมาณ 8 15 เมตร |
|
|
ใบ แข็งสีเขียว มีลักษณะเป็นวงรีมน ฐานใบเรียว หลังใบเรียบเป็นมัน |
|
|
ดอก ออกเป็นช่อ ช่อดอกตัวผู้ และช่อดอกตัวเมียอยู่บนต้นเดียวกัน |
|
|
ผล ผลรวมกลมยาว เยื่อหุ้มเมล็ดมีสีเหลือง เมื่อสุกมีกลิ่นหอม |
|
|
เมล็ด กลมแข็ง ยาวรี สีขาวนวล |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เนื้อไม้สีเหลือง ใช้แกะสลัก |
|
|
แก่น ใช้เป็นส่วนประกอบในยาแก้ไอ และขับเสมหะ ผล ใช้เป็นยาระบาย |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
รากใช้ภายนอกเป็นยารักษาโรคผิวหนัง แก่นใช้ในการย้อมผ้า |
|
|
ผลดิบเป็นอาหารได้ และใช้เป็นยาฝาดสมานละยาแก้ท้องเสีย ผลสุกเป็นอาหารและยาระบาย |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูธนพร บุญประสิทธ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะยม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะยม ยม (ภาคใต้) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Phyllanthus acidus Skeels |
|
ชื่อวงศ์ |
EUPHORBIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Star Gooseberry |
|
การกระจายพันธุ์ |
เอเซียเขตร้อน |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ยืนต้น ขนาดเล็กถึงขนาดกลาง มีลำต้นตรง กิ่งก้านเป็นทรงพุ่ม |
|
|
ใบ เป็นใบรวม มีใบย่อยออกเรียงกัน เป็นคู่ๆ เป็นแผงๆ หนึ่งใบมี 20-30 คู่ |
|
|
ดอก มีขนาดเล็ก ออกเป็นช่อ หรือกระจุกตามลำต้น, กิ่งก้าน มีสีเหลือง หรือน้ำตาลเรื่อๆ |
|
|
ผล ห้อยเป็นพวงระย้า รูปร่างเฟืองมน ผลอ่อนสีเขียวอ่อน ผลแก่สีเหลืองเรื่อๆ |
|
|
เมล็ด สีเนื้อ ผลมี 1 เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้เป็นอาหารได้ เปลือกลำต้นสด ต้มดื่มน้ำทานแก้ไข้ทับระดู ใบสดนำมาต้มดื่มแก้ไข้ |
|
|
บำรุงประสาท ขับเสมหะ บำรุงอาหาร แก้ไข้อีสุกอีใส โรคหัด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ไม้ใช้ทำเครื่องลางของขลัง เรียกว่า รักยม ใช้ติดตัวทำให้มีเสน่ห์ เป็นที่รักใคร่ |
|
|
เมตตามหานิยม ของคนทั่วไป |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
อาจารย์สมรัก กมลอาสน์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กระท้อน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กระท้อน, สะท้อน, มะต้อง, กระท้อน, เตียน, ล่อน, สะโต, สติยา, สะตู, มะติ๋น, |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Sandoricum Koetjape ( Burm.f. ) Merr. |
|
ชื่อวงศ์ |
MELIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Santol, Sentol, Red Sentol, Yellow Sentol |
|
การกระจายพันธุ์ |
อินเดียตอนใต้, ศรีลังกา, พม่า, อินโดจีน, มาเลเซีย, ไทย |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด, ตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ขนาดกลาง - ใหญ่ สูง 15-30 เมตร ลำต้นเปลาตรง แตกกิ่งต่ำ ปลายกิ่งลู่ลง |
|
|
เปลือก สีเทาอมน้ำตาล |
|
|
ใบ เป็นช่อมีใบย่อยสามใบ เรียงเวียนสลับ |
|
|
ดอก เป็นช่อแยกแขนงยาว 4-16 ซม. ออกตามง่ามใบใกล้ๆ ปลายกิ่ง ดอกย่อยสีเขียวอมเหลือง |
|
|
จำนวนมาก กลิ่นหอมอ่อน กลีบเลี้ยงโคนติดกันคล้ายรูประฆัง ปลายแยกเป็น 5 แฉก กลีบดอก |
|
|
5 กลีบแยกจากกัน |
|
|
ผล กลมแป้นฉ่ำน้ำเวลาสุกผิวสีเหลืองนวลมีกลิ่นหอม มี 3-5 เมล็ด |
|
|
เมล็ด มีเนื้อหนาเป็นปุยสีขาวหุ้ม มีรสเปรี้ยวและรสหวาน |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เนื้อไม้ค่อนข้างหยาบ สีแดงเรื่อๆ ปนเทา ใช้ในร่มทนทานพอประมาณ รากเป็นยาแก้โรคบิด |
|
|
ดับพิษร้อนใน คอนพิษไข้รากสาด ปรุงยามหานิล เปลือกกระท้อน ใช้เป็นยากินหลังคลอดบุตร |
|
|
และเป็นยาบำบัดกลางๆ น้ำคั้นใบ บรรเทาการจับไข้ ผลรับประทานได้หรือใช้ประกอบอาหาร |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูศิริวลี จันทิวาสน์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
นนทรีบ้าน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
นนทรีบ้าน ราง(สุรินทร์) อะราง(โคราช) ร้าง(อีสาน) กะถินป่า [ภาพประกอบ] |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Peltophorum pterocar pum. (DC) Back. ex. Heyne |
|
ชื่อวงศ์ |
CAESALPINIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Copper Pod, Yellow Poinciana |
|
การกระจายพันธุ์ |
มีเขตการกระจายพันธุ์ตั้งแต่อินเดีย ผ่านตอนใต้ของไทยตลอดมาเลเซีย ออสเตรเลีย |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ต้นขนาดกลาง-ใหญ่ ผลัดใบ สูง 8-20 เมตร ลำต้นเปลา ตรง เปลือกสีเทาปนดำ |
|
|
ใบ เป็นช่อแบบขนนกสองชั้น ช่อจะติดเรียงเวียนสลับถี่ๆ ตามปลายกิ่งดูเป็นกลุ่ม |
|
|
ดอก สีเหลืองออกเป็นช่อตั้งตรงขนาดใหญ่ มีกิ่งก้านแขนงมากอยู่ตามปลายกิ่ง กลีบดอกมีหยัก |
|
|
ผล เป็นฝักแบนๆ รูปรี ลายกละ โคนสองแหลม สีน้ำตาลอมม่วง เมื่อแก่จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล |
|
|
เมล็ด แต่ละฝักมี 1-4 เมล็ด เมล็ดแข็งรูปร่างและขนาดเท่าใบย่อย เรียวตามยาวของฝัก |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เนื้อไม้ ใช้ทำกระดานปูพื้น เพดาน ฝาเครื่องเรือน หีบใส่ของ เครื่องตกแต่งบ้าน เปลือก มีรสฝาด |
|
|
รับประทานเป็นยาขับโลหิต ใช้เป็นยาขับลม ผายลมแก้ท้องร่วง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพูนศรี โพธิ์หนองหลง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
นุ่นป่า |
|
ชื่อพื้นเมือง |
นุ่นป่า นุนไกร (เขมร) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Malbaceae |
|
ชื่อวงศ์ |
Bom BacaCeae |
|
ชื่อสามัญ |
นุ่น |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ปลูกชนิดหนึ่งสูง 10-15 เมตร หนามแหลมคม |
|
|
ใบ ใบประกอบรูปนิ้วมือ |
|
|
ดอก ดอกเป็นกระจุกตามปลายกิ่ง |
|
|
ผล เป็นฝัก |
|
|
เมล็ด เมล็ดสีดำ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
นิยมปลูกเก็บนุ่นไปใช้ประโยชน์ ติดฝักดก |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบแก้ทอลซิอักเสบ ราก ขับปัสสาวะ ยางแก้ระดูมามากเกินไป ดอกแห้งแก้พิษงู |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวรรณี นุ่นแก้ว |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ไผ่น้ำเต้า |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ไผ่น้ำเต้า |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Bambusa Ventricosa Mcclure |
|
ชื่อวงศ์ |
GRAMINEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Buddhas belly bamboo |
|
การกระจายพันธุ์ |
ถิ่นกำเนิดอยู่ในจีน |
|
การขยายพันธุ์ |
ด้วยหน่อ แทงออกมาจากโคนต้น แยกกอ |
|
ลักษณะ |
ต้น ไผ่น้ำเต้าปลูกตามบ้านเรามี 2 ชนิด (1) ไผ่น้ำเต้าใหญ่ ลำโตประมาณ 2-4 นิ้ว ข้อถี่ราว 2-4 นิ้ว |
|
|
สูงประมาณ 2-3 เมตร ต้นเจริญเติบโตและใบเรียวเล็กตรงส่วนยอด ลำมีสีเขียวเข้มและเปลี่ยนเป็นสี |
|
|
เขียวอมเหลืองเมื่อแก่ (2) ไผ่น้ำเต้าเล็ก ลำโตประมาณ 1 นิ้ว สูงประมาณ 1 เมตร |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวรูปหอก ยาว 3-6 นิ้ว กว้าง 1-2 ซม. ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ขอบใบเรียบ |
|
|
ดอก จะออกเป็นช่อ (แต่ไม่ค่อยออกดอก) |
|
|
ผล คล้ายเมล็ดข้าวสาร |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
|
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบปรุงยาขับระดู ยอดไผ่ทำยาขับปัสสาวะ รากใช้เป็นยาแก้ไตพิการและยาขับปัสสาวะ และผสมสมุนไพรชนิดอื่นแก้โรคหนองใน ขับโลหิตระดู ตาไม้สุมไฟให้เป็นถ่าน ใช้ทานแก้ร้อนในกระหายน้ำ นำมาปรุงยา หรือผสมเป็นส่วนประกอบของสมุนไพร สำหรับแพทย์แผนโบราณ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพิมพ์ศิริ รายานะสุข |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะกรูด |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะกรูด, มะขูด, มะขุน (ภาคเหนือ) ส้มครูด (ภาคใต้) มะทูด (หนองลาย) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Citrus Hystrix DC. |
|
ชื่อวงศ์ |
RUTACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Leeh Lime, Mauritius Papeda. Kaffir Lime. Porcupine Orange |
|
การกระจายพันธุ์ |
โดยกำหนดปลูกทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ (พายัพ) |
|
การขยายพันธุ์ |
โดยการใช้เมล็ด หรือตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น มะกรูดเป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก แตกกิ่งก้าน ลำต้นและกิ่งที่มีหนามแข็ง |
|
|
ใบ ใบย่อยใบเดี่ยว สีเขียวหนา มีลักษณะคอดกิ่วที่กลางใบเป็นตอนๆ กลิ่นหอม |
|
|
ดอก ออกเป็นกระจุก 3-5 ดอก กลีบดอกสีขาวร่วงง่าย |
|
|
ผล มีหลายแบบแล้วแต่พันธุ์ มีทั้งผลใหญ่และเล็กผิวขรุขระมีจุกที่หัว |
|
|
เมล็ด เมล็ดเล็กๆ กลมรีมีเหลืองอมขาว |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ผิวผลสดและผลแห้ง รสปร่า หอมร้อน สรรพคุณแก้ลมหน้ามืด แก้ลมวิงเวียน บำรุงหัวใจ ขับลมในลำไส้ ขับระดู ผายลม น้ำมะกรูดรสเปรี้ยว แก้เสมหะ เป็นยาฟอกโลหิต |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ผิวมะกรูด ใบมะกรูด ผลมะกรูดใช้เป็นเครื่องเทศ น้ำมะกรูดใช้เป็นยาสระผมและเป็นยาดอง |
|
|
ใช้รับประทาน ใบมะกรูด แก้ไข้หวัด มีอาการปวดศีรษะ ต้มน้ำรับประทาน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูศิรินทิพย์ ประสาร |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะสัง |
|
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะสัง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Feroniclla Iucida (Scheff) Swing |
|
ชื่อวงศ์ |
|
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
พบขึ้นเป็นกลุ่มๆ ในภาคกลาง ภาคตะวันออกและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ |
|
การขยายพันธุ์ |
มะสัง เป็นพรรณไม้ป่าเบญจพรรณแล้ง และป่าเหล่าปกติใช้เมล็ดขยายพันธุ์ |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ผลัดใยสูง 5-15 เมตร |
|
|
ใบ เป็นข่อแบบข้อต่อ ช่อติดเรียงสลับหรือเป็นกระจุกๆ ละ 2-4 ช่อตามกิ่ง |
|
|
ดอก สีเหลืองอ่อนจนถึงแดงคล้ำ ออกรวมกันเป็นช่อสั้นๆ |
|
|
ผล กลมหรือแป้นเล็กน้อยโตวัดเส้นผ่าศูนย์กลาง 5-8 ซม. ผิวเกลี้ยงแข็งมาก |
|
|
เมล็ด มีเมล็ดมากเนื้อแข็ง |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ผลเนื้อในผลแก่รับประทานได้ทั้งคนและสัตว์ รสเปรี้ยวอมหวาน กลิ่นหอม ทั่วๆ ไปจะปลูกเป็นไม้ประดับ เพราะสามารถทำไม้ดัดได้ดีชนิดหนึ่ง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ผลมะสังใช้รับประทานได้แก้ท้องอืด ใบใช้รับประทานได้รักษาอาการวิงเวียนศีรษะ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูราณี แก้วก่า |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
นางแย้ม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
นางแย้ม, ปิ้งชะมด, ปิ้งซ้อน, ปิ้งสมุทร, ส้วนใหญ่ [ภาพประกอบ] |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Clerodendrum fragrans Vent. |
|
ชื่อวงศ์ |
VERBENACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Fragrant Clerodendrum |
|
การกระจายพันธุ์ |
ทวีปเอเซียเขตร้อน สาธารณรัฐประชาชนจีน เกาะสุมาตรา ชวา |
|
การขยายพันธุ์ |
ปักชำ และตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้พุ่มสูงประมาณ 0.5-1 เมตร |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว กว้าง 10-18 ซม. ยาว 17-24 เซนติเมตร |
|
|
ดอก ช่อแบบกระจุก ก้านดอกยาว |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้เป็นไม้ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวิภาภรณ์ สุริยานนท์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
สะเดา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
สะเดา, ไม้เดา, เดา (ใต้) สะเลียม (เหนือ) กะเดา, กาเดา (อีสาน) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Azadirachta inclica A. Juss var Siamensis Valeton |
|
ชื่อวงศ์ |
Meliaceae |
|
ชื่อสามัญ |
Neem Tree. |
|
การกระจายพันธุ์ |
สะเดาเป็นไม้ดั้งเดิมของเอเซียอาคเนย์พบในประเทศอินเดีย |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เมล็ดเพาะ |
|
ลักษณะ |
ต้น ต้นไม้ขนาดกลาง สูง 12-15 เมตร เส้นรอบวง 30-60 ซม. |
|
|
ใบ เป็นช่อแบบขนนก ใบย่อยรูปหอกกว้าง 3-4 ซม.ยาว 4-8 ซม. ขอบใบหยัก |
|
|
ดอก เป็นดอกช่อสีขาว |
|
|
ผล กลมรี อวบน้ำ ผลแก่สีเหลือง ภายในผลปีมี 1 เมล็ด |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ประโยชน์ใช้ทางยา ใบ ก้าน ดอก ลูก เปลือกต้น กระพี้ แก่น ราก ยาง |
|
|
ประโยชน์ใช้ทางอาหาร ยอดอ่อน ใบอ่อน ดอกของสะเดาใช้เป็นผักได้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ประโยชน์ในงานก่อสร้าง ในการทำเสา เพดาน และฝาเรือน หีบใส่เสื้อผ้า เกวียน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูบุญนำ ศรีพันอ้วน |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ลำไย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ลำไย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Euphoria longana |
|
ชื่อวงศ์ |
Logan |
|
ชื่อสามัญ |
ลำไย |
|
การกระจายพันธุ์ |
มนุษย์และสัตว์เป็นผู้นำเมล็ดไปกระจายพันธุ์ |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด ตอน ทาบกิ่ง ต่อยอด |
|
ลักษณะ |
ต้น ทรงพุ่มสูงโปร่ง เปลือกลำต้นมีสีน้ำตาลอ่อน |
|
|
ใบ เป็นใบรวม ลักษณะแคบค่อนข้างยาว ใบอ่อนสีเขียวอ่อน ปลายใบและขอบใบเรียบ |
|
|
ดอก ช่อดอกเป็นแบบ compound dichasia มีการเรียงตัวของดอกย่อยแบบ paniele |
|
|
ผล ผลกลมแป้นและเปรี้ยว มีขนาดปานกลางผิวเปลือกผลมีสีน้ำตาลอ่อนปนเขียว |
|
|
เมล็ด กลมสีดำมีเปลือกแข็งเป็นมัน |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ผลใช้บริโภคเป็นของหวานสด |
|
|
สามารถแปรรูปเป็นลำไยอบแห้ง ลำไยแช่แข็ง และลำไยบรรจุกระป๋อง |
|
|
เป็นสินค้าส่งออกต่างประเทศได้แก่ ฮ่องกง สิงคโปร์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย และ USA. |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูคมสันต์ พุ่มพงษ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ชะมะเลียงบ้าน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ชะมะเลียงบ้าน |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Otophora cambodiana Piene |
|
ชื่อวงศ์ |
SAPINDACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
ชำมะเลียงบ้าน พุมเรียง พุมเรียงสวน ชุมเรียง มะเต้า พูเวียง |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่มขนาดย่อม |
|
|
ใบ ย่อยรูปหอก เรียวยาวสีเขียวเข้ม |
|
|
ดอก ช่อเล็กสีแดง |
|
|
ผล รูปหัวใจ มีร่องตรงกลาง แบ่งเป็นสองพูเมื่อสุกสีดำเหมือนลูกหว้า |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
ใช้เป็นอาหาร |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ราก รสเมาเมื่อเย็น แก้ไข้เหนือ ไข้สันนิบาต ไข้กำเดา แก้ไม่ผูกไม่ถ่าย แก้ร้อนใน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุรี พฤกษ์ทวีศักดิ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
แค |
|
ชื่อพื้นเมือง |
แค |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
SESBANIA GRANDIFLORA (L.) PERS. |
|
ชื่อวงศ์ |
LEGUMINOSAE |
|
ชื่อสามัญ |
แคบ้าน |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
|
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นสูงประมาณ 5-10 เมตร |
|
|
ใบ ใบประกอบแบบขนนกเรียงสลับใบย่อยรูปขอบขนาน |
|
|
ดอก ดอกช่อออกที่ซอกใบ รูปดอกถั่ว กลีบดอกสีขาวหรือแดง |
|
|
ผล เป็นฝักยาว |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ตำรายาไทยใช้เปลือกตำต้มกินแก้ท้องร่วง แก้บิด ใช้น้ำต้มเปลือกชะล้างบาดแผลและห้ามเลือด ใบสดกินแก้ไข้หัวลม |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้ทำยา |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูนิธิการ ประมาณพล |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ประยงค์ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ประยงค์ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Aglaia odorata Lour |
|
ชื่อวงศ์ |
MELIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Chinese Rice Flower |
|
การกระจายพันธุ์ |
มีถิ่นกำเนิด เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ แพร่กระจายในเขตร้อน |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด และตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาลอ่อน |
|
|
ใบ สีเขียวเข้มเป็นมัน |
|
|
ดอก สีเหลือง |
|
|
ผล |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รากเป็นยา รับประทาน ทำให้อาเจียนเพื่อถอนพิษเบื่อเมาเป็นไข้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้ทางยา |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุมาลี เอี่ยมละออ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
หญ้าหนวดแมว |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หญ้าหนวดแมว, พยับเมฆ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Orthosiphon grandlflorus Bolding |
|
ชื่อวงศ์ |
LABIATAE |
|
ชื่อสามัญ |
พยับเมฆ |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
|
|
ลักษณะ |
ต้น สีเขียว |
|
|
ใบ สีเขียว |
|
|
ดอก สีขาว ม่วงอ่อนเหมือนฟ้า |
|
|
ผล เป็นผลแห้งไม่แตก รูปรี ขนาดเล็ก |
|
|
เมล็ด |
|
|
ประโยชน์ |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ไม้พุ่มมีดอกเก็บตลอดปี นิยมปลูกริมกำแพง ข้างทางเดิน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้ทั้งต้นเป็นยาขับปัสสาวะแก้โรคปวดสันหลังและบั้นเอว |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูนิตยา สัมฤทธิ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ฝิ่น |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ฝิ่น |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
OPIUM POPPY |
|
ชื่อวงศ์ |
|
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
|
|
ลักษณะ |
ต้น |
|
|
ใบ ขนาดใหญ่ |
|
|
ดอก ดอกเดี่ยวออกที่ยอด มีหลายสี สีขาว แดง ชมพู |
|
|
ผล ภายในผลประกอบด้วยเมล็ดขนาดเล็กจำนวนมาก |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ส่วนที่นำมาใช้ประโยชน์ ยางจากผลแก่ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ส่วนที่เป็นพิษน้ำยางใส |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูอุดมรัตน์ เชาว์วิวัฒน์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ทองพันชั่ง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ทองพันชั่ง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Rhinacanthus nasutus (L) kury |
|
ชื่อวงศ์ |
Acanthaceae |
|
ชื่อสามัญ |
ทองคันชั่ง หญ้ามันไก่ |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
|
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้พุ่มสูง 1-2 เมตร กิ่งอ่อนมักเป็นสันสี่เหลี่ยม |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวเรียงตรงข้ามรูปไข่หรือรูปวงรี |
|
|
ดอก สีขาว |
|
|
ผล ผลแห้งแตกได้ |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ยาสมุนไพร |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ตำรายาไทยใช้ใบสดและรากโขลกละเอียด แช่เหล้าโรง 1 สัปดาห์นำมาทาแก้กลากเกลื้อน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสงัด สวัสดิมงคล |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เพชรสังฆาต |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เพชรสังฆาต |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cissus quadrangularis Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
Vitaceae |
|
ชื่อสามัญ |
ขันข้อ สันชะควด สามร้อยต่อ |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
|
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้เลื้อยลำต้นรูปสี่เหลี่ยมเป็นครีบ ผิวเรียบ มีรอยคด |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว ใบบริเวณปลายเถา รูปสามเหลี่ยมหรือรูปไข่ |
|
|
ดอก ดอกช่อออกตรงข้ามใบ ดอกย่อยขนาดเล็ก |
|
|
ผล ผลเป็นผลสด รูปกลม |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้เป็นยาสมุนไพร |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ตำรายาไทยใช้เถาสดกินแก้ริดสีดวงทวาร วันละ 1 ปล้อง จนครบสามวัน โดยหั่นบางๆ ใช้เนื้อมะขามเปียกหรือเนื้อกล้วยสุกหุ้ม กลืนทั้งหมด เพราะเถาสดอาจทำให้คันคอ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูจอมขวัญ ทองสารี |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
ลั่นทมขาว |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ลั่นทมขาว จำปาลาว (พายัพ) จงป่า (กะเหรี่ยง) ไม้จีน (ยะลา) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Plumeria acutolia poir Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Temple tree , Pagoda tree |
|
การกระจายพันธุ์ |
เป็นไม้อเมริกา เขตร้อน |
|
การขยายพันธุ์ |
ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ดและการตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็กสูง 3-6 เมตร ทุกส่วนของต้นจะมีน้ำยางสีขาว |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวเรียงสลับลักษณะของใบเป็นรูปไข่ ปลายใบมน |
|
|
ดอก สีขาว หนึ่งดอกมี 5 กลีบ มีกลิ่นหอม ดอกบานเป็นรูปกรวย |
|
|
ผล เป็นฝัก ยาวเรียว มีผิวเกลี้ยง |
|
|
เมล็ด เป็นรูปแบบๆ มีขนสีขาว |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ฝักฝนทาแก้ริดสีดวงทวาร เปลือก รากใช้เป็นยาขับน้ำเหลืองเสีย ยาระบาย ยาพอกแก้อาการโรคงูสวัด ทาแก้โรคหิด เมล็ดใช้เป็นยาห้ามเลือด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูประชิด พิกุลทอง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เม่าไข่ปลา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เม่าไข่ปลา, ชะเอมไทย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
ALBIZIA MYRIOPHYLLA BENTH |
|
ชื่อวงศ์ |
LEGUMINOSAE |
|
ชื่อสามัญ |
ชะเอมป่า ตาลอ้อย ส้มป่อยหวาน อ้อยช้าง ย่านงาย |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
|
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้เถายืนต้น มีหนามตามลำต้นและกิ่งก้าน |
|
|
ใบ ใบประกอบแบบขนนกสองชั้น ยาว 10-15 เซนติเมตร |
|
|
ดอก ดอกช่อ ออกที่ปลายกิ่ง ลักษณะเป็นพู่ กลีบดอกสีขาว กลิ่นหอม |
|
|
ผล ผลเป็นฝัก สีเหลืองถึงน้ำตาล |
|
|
เมล็ด เมล็ดจะมีรอยนูน |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รากเป็นยาแก้กระหายน้ำและเป็นยาระบาย ผลขับเสมหะ เนื้อไม้มีรสหวานแก้โรคในคอ แก้ไอขับเสมหะ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้เป็นยา |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูมงคล คงทอง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กะชำ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กะช่ำ กำซำ (กลาง) กำจำ (ใต้) มะหวด |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Lepisanthes rubiginosa Leenh. |
|
ชื่อวงศ์ |
SAPINDACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
ในประเทศไทยทั่วทุกภาค |
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ต้นสูง 5-10 เมตร |
|
|
ใบ ใบประกอบแบบขนนก เรียงสลับใบย่อยรูปขอบใบขนาน |
|
|
ดอก ดอกช่อสีขาว ออกที่ปลายกิ่ง ดอกย่อยขนาดเล็ก |
|
|
ผล ผลอ่อนสีแดง สุกสีดำ คล้ายลูกหว้า |
|
|
เมล็ด รูปไข่ |
|
|
ประโยชน์ |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รากแก้ไข้ แก้พิษฝีภายใน ตำพอกศีรษะแก้ไข้ ปวดศีรษะ และพอกรักษาโรคผิวหนังผื่นคัน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เมล็ด แก้โรคไอหอบ ไข้ซางเด็ก ไอกรน |
|
|
ผล บำรุงกำลัง |
|
|
ราก ผสมกับสมุนไพรอื่น ต้มน้ำดื่ม แก้ซาง |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูจินตนา รอดน้อย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เหงือกปลาหมอ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เหงือกปลาหมอ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Alanthus Bolubilis |
|
ชื่อวงศ์ |
Acanthaceae |
|
ชื่อสามัญ |
Sea-holly |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น แข็งมีหนาม |
|
|
ใบ หนาแข็งมีขอบเว้า ริมปลายมีหนาม |
|
|
ดอก เป็นช่อสีม่วง |
|
|
ผล เป็นฝักสีน้ำตาล |
|
|
เมล็ด |
|
|
ประโยชน์ |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้พุ่มขนาดกลาง ชอบขึ้นตามชายน้ำ ลำต้นแข็งมีหนาม |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้เป็นยา |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูชำนาญ เจริญภักตร์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ฟ้าทะลายโจร |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ฟ้าทะลายโจร ฟ้าสาง ฟ้าทะลาย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Andrographis paniculata , Wall |
|
ชื่อวงศ์ |
Acanthaceae |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น มีลักษณะสี่เหลี่ยม |
|
|
ใบ มีลักษณะรียาวปลายใบแหลม |
|
|
ดอก มีขนาดเล็กสีขาว |
|
|
ผล คล้ายฝักต้อยติ่ง |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
|
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้แก้ไข้ แก้พิษบวม แก้อาการเจ็บคอ ท้องเสีย บิด กระเพาะอาหาร |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวิชุดา สะสมทรัพย์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เสลดพังพอน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เสลดพังพอน ชองระอา พิมเสนต้น |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Barleria lumpeirina, Lindl |
|
ชื่อวงศ์ |
Acanthaceae |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
ใบปักชำลำต้น |
|
ลักษณะ |
ต้น ลำต้นสีน้ำตาลแดง |
|
|
ใบ ลักษณะยาวเรียว ปลายใบแหลม |
|
|
ดอก ดอกเป็นช่อสีเหลือง |
|
|
ผล |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
|
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบมีรสขม รักษาอาการแพ้อักเสบ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูคลอใจ ต่ายขุนทอง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ละมุดไทย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ละมุดไทย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Manilkara Kauki (L.) Dubard. |
|
ชื่อวงศ์ |
|
|
ชื่อสามัญ |
ละมุดสีดา |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เมล็ดขยายพันธุ์ และการตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น ลำต้นยืนต้นสูง 10-15 เมตร |
|
|
ใบ แน่นทึบ มีกิ่งก้านแตกออกรอบลำต้น |
|
|
ดอก ออกเดี่ยวๆ ตามซอกใบ |
|
|
ผล กลมรีขนาด 3 เซนติเมตร |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
|
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูจันทนา พรพระลักขณา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะตูม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะตูม, มะปีน, ตูม, ตุ่มตัง, กะทันตาเถร |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Aegle marmelod Corr |
|
ชื่อวงศ์ |
RUTACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Bengal Quince, Bilak, Bael Fruit |
|
การกระจายพันธุ์ |
เป็นพรรณไม้พื้นเมืองของอินเดีย, ศรึลังกา, ออสเตรเลีย |
|
การขยายพันธุ์ |
เป็นไม้กลางแจ้ง ทนต่อความร้อนได้ดี ตอนกิ่ง ใช้เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น พรรณไม้ยืนต้น ลักษณะลำต้นและกิ่งก้าน จะมีหนามแหลมคม ยาว 2.5 ซม. |
|
|
ใบ เป็นธง มีใบย่อย 3 ใบ ลักษณะเป็นรูปไข่ใบปลายแหลม ผิวเกลี้ยงมัน |
|
|
ดอก สีขาว กลิ่นหอม |
|
|
ผล รูปรีกลม หรือรียาว ผิวแข็ง ผลอ่อนมีสีเขียว ผลแก่สีเหลือง |
|
|
เมล็ด เมล็ดแข็งทรงรีมียางเหนียวๆ ห่อหุ้ม |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใบมะตูมเป็นใบไม้ศิริมงคล ใช้เฉพาะในพิธีพราหมณ์ใช้ใบมะตูม ทัดหู เช่น พิธีอภิเษกสมรส |
|
|
พระราชทานในพิธีราชาภิเษก ใช้สำหรับประพรมน้ำมนต์ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เปลือกของรากและลำต้นใช้เป็นยารักษาไข้จับสั่นแก้โรคลม แก้โรคลำไส้ ใบสด คั้นเอาน้ำกินแก้ไข้หวัดและหลอดลมอักเสบ รักษาตาบอด ผลดิบผ่าตากแดดใช้เป็นยาสมาน ช่วยย่อยอาหาร |
|
|
ผลสุกเป็นยาระบาย |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูบังอร ยันตะบุศย์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ใบเงินใบทองใบนาก |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ใบเงินใบทองใบนาก |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Graptophyllum pictum (L.) Griff |
|
ชื่อวงศ์ |
Acanthaceae |
|
ชื่อสามัญ |
ใบเงินใบทองใบนาก |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
|
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาลอ่อน |
|
|
ใบ เขียวด่างขาว เหลืองตรงกลางใบ เหลืองและด่างขาว ด่างชมพู |
|
|
ดอก สีแดง |
|
|
ผล |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้มงคลจึงเป็นที่นิยมตามบ้านต่างๆ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นไม้ประดับ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวรรณา ไตรวาส |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะดัน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะดัน |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Guttiferae |
|
ชื่อวงศ์ |
|
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
ตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้กิ่งไม้เลื้อยและไม้พุ่ม |
|
|
ใบ |
|
|
ดอก สีเหลืองอ่อนมีกระสีชมพู |
|
|
ผล มีรสเปรี้ยว |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รับทาน ทำเป็นยา |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นยา |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูอารีวรรณ เฉยชิต |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
จำปา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
จำปา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Michelia champaca Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
Magnoliaceae |
|
ชื่อสามัญ |
Orange Champde, Orange Chempaka, Sapu. Son Champa |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ดและตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นขนาดใหญ่สูง 8-30 เมตร ทรงต้นชลูด ทรงพุ่ม |
|
|
ใบ แผ่นใบหนาเลื่อมเป็นมัน |
|
|
ดอก ดอกเดี่ยว มีสีเหลืองแกมส้ม กลับดอกหนา |
|
|
ผล |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ไม้ประดับเนื้อไม้จากลำต้น ใช้ก่อสร้างทำเครื่องเรือน เครื่องดนตรี |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวรรณา พูลผล |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ชบาด่าง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ชบาด่าง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
HIBISCUS rosa-sinensis Matensis |
|
ชื่อวงศ์ |
MALVACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Snowflake Hibiscus |
|
การกระจายพันธุ์ |
จีน และเอเซียตะวันออก |
|
การขยายพันธุ์ |
การปักชำ การตอนกิ่ง การเพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น พุ่มแน่น แตกกิ่งโดยรอบ |
|
|
ใบ ด่างมีสีขาวประปรายขอบใบหยักเป็นฟันเลื่อย |
|
|
ดอก ดอกเดี่ยว สีแดงสด อาจมีริ้วสีชมพู |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
1. การจัดสวน 2. ไม้กระถาง 3. ไม้ดอกประดับ 4. อาหาร 5. อุตสาหกรรม 6. ยารักษาโรค |
|
|
7. การประยุกต์ใช้ในเชิงวิทยาศาสตร์ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูเบญจมาศ มูลลิขิต |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กาหลง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กาหลง ส้มเสี้ยว เสี้ยวน้อย กาแจ๊ะกูโด |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Bauhinia acuminata Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
CAESALPINACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
ปลูกแถบเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ศรีลังกา |
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด และตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นขนาดเล็ก ลักษณะเป็นพุ่มสูง 2-4 เมตร |
|
|
ใบ ใบแฝดออกใบสลับกันใบสีเขียวระคายมือ เหมือนปีกแมลง |
|
|
ดอก ดอกช่อสีขาวมี 6 กลีบ เกสรตัวผู้เส้นขาวเหลือง เกสรตัวเมียเขียวอ่อน |
|
|
ผล ผลเป็นฝักแตกได้ยาว 11 ซม. กว้าง 1.5 ซม. |
|
|
เมล็ด เมล็ดเล็ก ฝักหนึ่งมี 5-10 เม็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รากแก้ไอ ปวดศีรษะขับเสมหะแก้บิด ต้นแก้โรคลักปิดลักเปิด โรคสตรีแก้เสมหะใบรักษาแผลในจมูก ดอกเสมหะพิการ ปวดศีรษะ ลดความดันโลหิต เลือดออกตามไรฟัน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
แก้ปวดศีรษะ ลดความดันโลหิต แก้เลือดออกตามไรฟันและแก้เสมหะพิการ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูอัจฉรา ภาษีเนตร |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
จำปี |
|
ชื่อพื้นเมือง |
จำปี |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Michelia longifolia Bl. Syn M. alba Dc. |
|
ชื่อวงศ์ |
MAGNOLIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
White Chempaka |
|
การกระจายพันธุ์ |
อยู่ในแถบไทย ชวาและมาเลเซีย |
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด ตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้นต่างประเทศขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ |
|
|
ใบ รูปใบมนรี ปลายใบแหลมริมใบเรียบเกลี้ยง เป็นใบเดี่ยว |
|
|
ดอก เป็นดอกเดี่ยว สีขาว ออกที่ซอกใบ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ดอกเป็นยาบำรุงหัวใจ บำรุงโลหิต กลีบดอกสดมีน้ำมันหอมระเหย ใช้ทาแก้ปวดศีรษะ ดอกและผล |
|
|
บำรุงธาตุแก้คลื่นเหียน แก้ไข้ ขับปัสสาวะ เปลือกต้นแก้ไข้ แก่นบำรุงประจำเดือน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูธันยาภรณ์ โคตรวงษา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
|
|
|
พุดตาน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
พุดตาน ดอกสามสี สามผิว สามสี |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Hibiscus mutabilis Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
MALVACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Cotton Rose, Changeable Rose |
|
การกระจายพันธุ์ |
ประเทศจีน |
|
การขยายพันธุ์ |
โดยการตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นขนาดเล็ก สูงประมาณ 4 ฟุต |
|
|
ใบ ใบหยักเป็นแฉก 5-7 แฉกลักษณะคล้ายใบฝ้าย |
|
|
ดอก ชั้นเดียวหรือดอกซ้อน จะเปลี่ยนสีไปตามอุณหภูมิของวัน เช้าสีขาว กลางวันสีชมพู เย็นสีชมพูเข้ม |
|
|
ผล |
|
|
เมล็ด รูปไต มีขนยาว |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รากใช้ต้มกินหรือใช้รากฝนทา เป็นยารักษาอาการประดง รักษาโรคคันตามผิวหนัง และอาการปวดแสบ ปวดร้อนตามร่างกาย ใบแห้งผสมกับขี้ผึ้งใช้ทารักษาแผลไฟไหม้ น้ำร้อนลวกได้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นยารักษาอาการประดง รักษาโรคคันตามผิวหนัง แผลไฟไหม้ น้ำร้อนลวก |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครู กิริยา โดษะนันท์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ทับทิม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ทับทิม, พิลา, พิลาขาว, มะก่องแก้ว, มะเก๊าะ, หมากจัง, เจี๊ยะลิ้ว |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Punica granatum Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
PUNICACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Pomegranate, Punic Apple |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เมล็ดปลูก หรือการตอนกิ่ง ชอบดินเหนียว |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นขนาดเล็ก |
|
|
ใบ รูปร่างเรียว แคบ และขนาดเล็ก ขอบใบเรียบ |
|
|
ดอก มีหลายสีเช่น ขาว แดง ส้ม |
|
|
ผล มีลักษณะกลม ภายในมีเมล็ดมาก |
|
|
เมล็ด เป็นเมล็ดเล็กจำนวนมากรวมอยู่ในผลเดียวกัน |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ทำยามีรสฝาด เนื่องมาจากมีสารแทนนินที่เปลือกประมาณ 22-25 % และมีกรด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้เป็นยาแก้โรคท้องเดิน และบิด ทับทิมเป็นผลไม้ที่มีรสหวาน หรือเปรี้ยวอมหวานมีวิตามินซี และแร่ธาตุหลายตัว บำรุงฟันให้แข็งแรง |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครู กาหลง เกิดศักดิ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ลำดวน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ลำดวน หอมนวล ( เหนือ ) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Melodorum fruticosum Lour. |
|
ชื่อวงศ์ |
ANNONACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
มีต้นกำเนิดในภูมิภาคอินโดจีน เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด และกิ่งตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้พุ่มสูง 8 เมตร |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับรูปรี หรือหอกแคบขอบขนานกว้าง 2-3 เซนติเมตร ยาว 5.2-12 เซนติเมตร |
|
|
ผล ผลเป็นผลกลุ่ม มีสีเขียวอ่อน ปลายผลมน โคนผลแหลมเป็นก้านสั้นๆ มีผล 1-2 ผลรวมกันมี 1-2 เมล็ด / ผล |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ตำรายาไทย ดอกแห้งเป็นยาบำรุงกำลัง บำรุงหัวใจ บำรุงโลหิต แก้ลม จัดอยู่ในเกสรทั้งเก้า |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ส่วนที่ใช้และสรรพคุณเกสรเป็นยาชูกำลัง บำรุงหัวใจ และนำมาผสมกับสมุนไพรอื่น เป็นยาบำรุงเลือด บำรุงกำลัง บำรุงหัวใจและแก้ลม |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูจำปาทอง กิจนัทธี |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะนาว |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะนาว ส้มนาว หมากฟ้า มะนอเกละ มะเน้าด์เล สีมานีปีห์ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Citrus aurantifolia Swing. |
|
ชื่อวงศ์ |
RUTACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Common Lime Lime , เป็นไม้พื้นเมืองของไทยและเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
การกระจายพันธุ์ |
ไทย และเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
การตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่มยืนต้นขนาดเล็ก ผิวเปลือกลำต้นเรียบเกลี้ยง ที่กิ่งอ่อนมีหนาม |
|
|
ใบ เรียงสลับ เป็นรูปไข่ หรือรูปรียาว ขนาดกว้างประมาณ 1.5-5.5 เซนติเมตร |
|
|
ดอก ออกดอกเป็นช่อหรือดอกเดี่ยว สีขาว กลีบดอกเป็นรูปรียาว ปลายกลีบแหลม |
|
|
ผล เป็นรูปกลมผิวเกลี้ยง ขนาดของผลมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1.5-2 นิ้ว |
|
|
เมล็ด เป็นรูปกลมรี ผลหนึ่งจะมีหลายชนิด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ประกอบอาหาร ขับเสมหะฟอกโลหิต แก้ไอ ขับลม แก้ไข้ แก้ฝี แก้ปวด แก้อักเสบ ถอนพิษไข้ ฟอกโลหิต แก้ตับทรุด แก้ท้องอืด-เฟื้อ แก้คลื่นไส้อาเจียน แก้พิษตานซาง แก้หายใจขัด แก้พิษฝีภายใน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้ประกอบอาหารและเครื่องดื่ม แก้ไอ ขับลม ขับเสมหะ แก้โรคลักปิดลักเปิด แก้สิว ฝ้า บำรุงผิวพรรณ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูกรองทิพย์ สำรวย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ฝรั่ง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ฝรั่ง มะมั่น มะก้วยกา มะสีดา มะแกว มะจีน มะปุ่น จุ่มโป่ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Psidium guajava Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
MYRTACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Guava |
|
การกระจายพันธุ์ |
อเมริกา, เขตร้อน |
|
การขยายพันธุ์ |
โดยการเพาะเมล็ด การตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้น มีขนาดเล็กจนถึงขนาดกลาง เปลือกต้นเรียบ |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว หนา หยาบ ใต้ท้องใบเป็นริ้วเห็นเส้นใบได้ชัดยาวประมาณ 2-5 นิ้ว |
|
|
ดอก ออกดอกเป็นช่อในช่อหนึ่งมีดอกย่อยประมาณ 3-5 ดอก มีสีขาวออกดอกที่ซอกใบ |
|
|
ผล ผลมีลักษณะต่างกันตามลักษณะของพันธุ์ |
|
|
เมล็ด ในหนึ่งผลจะมีเมล็ดมากเป็นเม็ดกลมเล็กๆ แข็ง |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ฝรั่งมีสารแทนนินอยู่มาก สารนี้มีฤทธิ์ฝาดสมาน น้ำมันหอมในใบฝรั่ง และสารแทนนิน ในฝรั่งยับยั้งการลุกลามของเชื้อโรค ช่วยสมานท้องและลำไส้ ช่วยลดอาการคลื่นไส้อาเจียน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบ ผลอ่อน แก้ท้องเสีย ท้องร่วง ท้องเดิน ระงับกลิ่นปาก มีวิตามินซีมาก ผลสุกมีสารเพ็ดตินอยู่มากใช้เป็นยาระบายได้ ราก แก้น้ำเหลืองเสีย เป็นฝี แผลพุพอง แก้เลือดกำเดาไหล |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครู วราภรณ์ ศรีแสง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ราชพฤกษ์ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ชัยพฤกษ์ (ภาคเหนือ), ราชพฤกษ์ (ภาคกลาง) อ้อดิบ (ภาคใต้)[ภาพประกอบ] |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cassia Fistula Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
Leguminosae Caesalpiniaceae |
|
ชื่อสามัญ |
Golden Shower Indian Laburnum Purging Pudding Pine Tree |
|
การกระจายพันธุ์ |
ในแถบเอเซีย และเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ขนาดเล็ก-กลาง เปลือกสีเทาอมน้ำตาล เรียบ หรือแตกร่อนเป็นสะเก็ด |
|
|
ใบ ใบรูปช่อสีเขียวสลับใบย่อยรูปป้อม ปลายสุดเป็นใบเดี่ยว |
|
|
ดอก ดอกเป็นช่อสีเหลือง ห้อยลง ดอกมี 5 กลีบ |
|
|
ผล เป็นฝักทรงกระบอก ฝักอ่อนสีเขียว แก่แล้วสีดำ |
|
|
เมล็ด เป็นรูปรี แบบสีน้ำตาล |
|
ประโยชน์ |
เป็นไม้มงคล เป็นไม้ประจำชาติไทย ใช้ทำเสาหลักเมือง เนื้อไม้ทำเสา สากตำข้าว ล้อเกวียน คันไถ กลอง เปลือกทำน้ำฝาด |
|
|
ใช้ฟอกหนัง เนื้อในฟักทานได้ ใช้เป็นยาระบาย ดอกใช้แก้ไข้ เปลือกและใบ บดผสมทาฝี และแก้ผื่นคัน |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เนื้อในฝักคูนมีสารประเภท Antraguinones หลายตัว เช่น Alein Rhein Sennoside AB ทำให้มีฤทธิ์เป็นยาถ่ายไปกระดุ้นการบีบตัวของลำไส้เหมาะสำหรับคนท้องผูกเป็นประจำ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ฝักใช้ขับเสมหะ ขับพยาธิ แก้เด็กเป็นตาลขโมย และเป็นยาถ่าย เนื้อในฝักใช้เป็นยาถ่ายพยาธิ และยา |
|
|
ระบาย ดอกใช้หล่อลื่นลำไส้ เป็นยาถ่ายใบอ่อนแก้กลากเกลื้อน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูนฤมล อยู่สุข |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ลั่นทมขาว |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ลั่นทมขาว จำปาลาว (พายัพ) จงป่า (กะเหรี่ยง) ไม้จีน (ยะลา) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Plumeria acutolia poir Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Temple tree , Pagoda tree |
|
การกระจายพันธุ์ |
เป็นไม้อเมริกา เขตร้อน |
|
การขยายพันธุ์ |
ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ดและการตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็กสูง 3-6 เมตร ทุกส่วนของต้นจะมีน้ำยางสีขาว |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวเรียงสลับลักษณะของใบเป็นรูปไข่ ปลายใบมน |
|
|
ดอก สีขาว หนึ่งดอกมี 5 กลีบ มีกลิ่นหอม ดอกบานเป็นรูปกรวย |
|
|
ผล เป็นฝัก ยาวเรียว มีผิวเกลี้ยง |
|
|
เมล็ด เป็นรูปแบบๆ มีขนสีขาว |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ฝักฝนทาแก้ริดสีดวงทวาร เปลือก รากใช้เป็นยาขับน้ำเหลืองเสีย ยาระบาย ยาพอกแก้อาการโรคงูสวัด ทาแก้โรคหิด เมล็ดใช้เป็นยาห้ามเลือด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูประชิด พิกุลทอง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ตะใคร้หอม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ตะไคร้หอม |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cymbopogon nardus Linn. , Rendle |
|
ชื่อวงศ์ |
Graminae |
|
ชื่อสามัญ |
Citronella Grass |
|
การกระจายพันธุ์ |
เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้หน่อ หรือแยกเหง้าปลูก |
|
ลักษณะ |
ต้น พรรณไม้ล้มลุก ลำต้นตั้งตรง แตกเป็นก่อ มีกาบ ลำต้นสีแดง |
|
|
ใบ ยาว และแคบ ผิวเกลี้ยงมีสีขาว และมีกลิ่นหอม |
|
|
ดอก ออกเป็นช่อฝอย ช่อดอกแยกเป็นแขนง ในแต่ละแขนงมี 4-5 ช่อย่อย |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
ใช้ปลูกป้องกันการกัดชะดิน ต้นใช้แก้ปากแตก ริดสีดวงในปาก ขับลมในลำไส้ แก้แน่น รากแก้หัวใจฟุ้งซ่าน ใบใช้เป็นยาคุมกำเนิด |
|
|
น้ำมันใช้ทาป้องกันยุ่ง |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ทำยา |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ต้นใช้ขับลมในลำไส้ ใบใช้เป็นยาคุมกำเนิด น้ำมันทาป้องกันยุง |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสมศักดิ์ ชูเชื้อ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
จะลาน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
จะลาน (เหนือ) กร้อม (อีสาน) ต้นแดง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Xylia xylocarpa Taub |
|
ชื่อวงศ์ |
MIMOSACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Iron Wood |
|
การกระจายพันธุ์ |
ในเอเซียใต้ และเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ พบทุกภาคในประเทศไทย |
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นสูง 15-30 เมตร |
|
|
ใบ ประกอบแบบขนนก 2 ชั้นเรียงสลับ รูปไข่หรือรูปไข่แกมขอบขนาน |
|
|
ดอก ดอกช่อ ทรงกลมคล้ายดอกกระถิน กลีบดอกสีขาว หรือขาวนวล |
|
|
ผล เป็นฝัก รูปไต แบน แข็ง |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เปลือกต้นซึ่งมีรสฝาดสมานธาตุ แก่น เข้ายาแก้โรคกษัยโลหิต (อาการมะเร็งที่มดลูกและรังไข่ในสตรี หรือมะเร็งปอดของบุรุษ) ดอกเข้ายาแก้ไข้ บำรุงหัวใจ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เปลือกต้นผสมกับสมุนไพรอื่น ต้มน้ำดื่ม แก้ประดง (อาการโรคผิวหนังมีผื่นคันเป็นเม็ดขึ้นคล้ายผดคันมากมักมีไข้ร่วมด้วย) แก่น 1 กำมือ ต้มน้ำดื่มก่อนนอนเป็นยาถ่าย |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครู ปณตพร พัฒนภักดี |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
หว้า |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หว้า หัวขี้แพะ หว้าขี้แพะ มะท้า |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Eugenia Cumini (L.) Druce |
|
ชื่อวงศ์ |
|
|
ชื่อสามัญ |
Black Plum |
|
การกระจายพันธุ์ |
ในเอเซียใต้ และเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ต้นขนาดใหญ่ เรือนยอดขนาดใหญ่ เปลือกสีเทาเรียบ กิ่งเหนียว |
|
|
ใบ ใบอ่อนสีแดง ใบเดี่ยว ออกเป็นคู่ ใบหนา และเกลี้ยง |
|
|
ดอก สีขาวออกเป็นช่อ ตามกิ่งย่อย |
|
|
ผล กลมรี มีเนื้อหนาเยื่อหุ้ม แก่จัดมีสีดำ |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
ผลทานได้ ทำไวท์รสชาดดี เนื้อไม้ทำเรือแจว พาย และส่วนประกอบของเกวียน เปลือกและใบตำเป็นยาอม เมล็ดรักษาโรค |
|
|
ปัสสวะมาก ท้องร่วง |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
|
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้เปลือกลำต้นแก้บิด ต้มแก้ปากเปื่อย ผลแก้ท้องร่วง |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูชูศรี สาตจีนพงษ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ก้ามปู |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ก้ามปู จามจุรี(กลาง) ก้านกราม ก้ามกุ้ง กิมบี้ (กระบี่) ฉำฉา สารสา สำสาลัง(เหนือ) ตุ๊ดตู่ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Samanea saman (Jacq) Merr |
|
ชื่อวงศ์ |
MIMOSACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Rain Tree, East Indian Walnut |
|
การกระจายพันธุ์ |
ถิ่นกำเนิดในอเมริกาเขตร้อน และอเมริกาใต้ นิยมปลูกเป็นไม้ประดับกันทั่วไปในเขตร้อน |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เมล็ด ปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นขนาดใหญ่สูง 15-20 เมตร แตกกิ่งต่ำ กิ่งมีขนาดใหญ่ |
|
|
ใบ ใบย่อยรูปไข่ รูปรีหรือคล้ายรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน รูปใบมีลักษณะสมมาตรกว้าง 0.6-4 ซม. |
|
|
ดอก ออกเป็นฝอยฟูบาน โคนดอกขาว ปลายดอกเป็นสีชมพูอ่อนๆ |
|
|
ผล ฝักรูปขอบขนาน ตรงหรือโค้งเล็กน้อยกว้าง 1.5-2.4 เซนติเมตร ยาว 15-20 เซนติเมตร ผิวเรียบ |
|
|
เมล็ด เรียงเป็นแถวตามความยาวของฝักสีน้ำตาล รูปแบนรี กว้างประมาณ 5 มิลลิเมตร ยาว 9 มิลลิเมตร หนา 4 มิลลิเมตร |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เนื้อไม้ใช้ทำเครื่องเรือน แกะสลัก |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เปลือกมีรสฝาดสมาน เปลือกแก้โรคในปาก เช่น ปากเปื่อย คอเปื่อย เหงือกบวม ปวดฟัน ห้ามโลหิตตก |
|
|
ใบแก้ริดสีดวงทวาร แก้ท้องร่วง เมล็ด แก้กลากเกลื้อน โรคเรื้อน ใบ มีรสเย็น ดับพิษ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูเพชรไทย อุตม์อ่าง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะลิหลวง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะลิหลวง ข้าวแตก มะลิ มะลิขี้ไก่ มะลิป้อม |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Jasminum sambac Ait. |
|
ชื่อวงศ์ |
OLEACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Arabian Jasmine |
|
การกระจายพันธุ์ |
ไม้พื้นเมืองของเอเซียใต้ เอเซียกลางและเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
ตอน ปักชำ แยกกอ |
|
ลักษณะ |
ต้น ขนาดกลาง ทรงพุ่มสูงประมาณ 5 ฟุต |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว แตกเรียงเป็นคู่ๆ ใบมนป้อม ปลาย ใบแหลมริมขอบใบเรียบ สีเขียวแก่ ยาว 2-3 นิ้ว |
|
|
ดอก ดอกสีขาว มีกลิ่นหอม ขนาดของดอกบานเต็มที่ประมาณ 1 นิ้ว ออกดอกบริเวณก้าน |
|
|
ออกดอกในฤดูร้อน |
|
|
ผล |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ติ ใบ, ราก ทำยาหยอดตา ดอก แก้หืดหอบ บำรุงหัวใจ รากแก้ท้องเสีย ขับประจำเดือน รักษาหลอดลมอักเสบ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นไม้มงคลใช้บูชาพระนาราย เป็นดอกไม้วันแม่แห่งชาเป็นยารักษาโรค ทำมาลัยถวายพระ เป็นรั้วหน้าบ้าน ปลูกไว้ค้าขาย |
|
ใช้โรยหน้าขนม |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูอำพร อิ่มพวง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
พุดซ้อน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เก็ตถวา พุดซ้อน พุดสวน |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Gardenia jasminoides Ellis |
|
ชื่อวงศ์ |
RUBIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Cape Jasmine Gardenia |
|
การกระจายพันธุ์ |
ถิ่นกำเนิดเดิมอยู่ในประเทศจีน พบปลูกทั่วไปทุกภาคของประเทศไทย |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้วิธีปักชำหรือตอนกิ่ง การใช้เมล็ดจะไม่ติดจึงไม่นิยม |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่มขนาดเล็กสูงประมาณ 1-2 เมตร |
|
|
ใบ ใบเป็นใบเดี่ยว เกิดเรียงกันแบบตรงข้ามลักษณะใบเป็นรูปไข่กลับ |
|
|
ดอก มีสีขาว |
|
|
ผล มีรูปทรงรียาว ผิวเป็นร่อง |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ส่วนของดอกแห้งใช้ผสมร่วมกับใบชาเพื่อเพิ่มกลิ่น ส่วนของผลใช้เป็นส่วนผสมอาหารเพื่อให้ได้สีเหลือง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ส่วนของดอกบานมีกลิ่นหอม |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูยุพดี เงินเกิด |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
รำเพย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
รำเพย กระบอก ยี่โถฝรั่ง (กรุงเทพฯ) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Thevetia peruviana (Pers) Schum |
|
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Lucky Nut Trumpet flower |
|
การกระจายพันธุ์ |
ถิ่นกำเนิด อเมริกาเขตร้อน |
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด ปักชำกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้พุ่มขนาดใหญ่ มียางขาว เปลือกสีน้ำตาลอ่อน |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวออกเวียนสลับถี่ เขียวสดเป็นมัน กว้าง 0.7 ซม. ยาว 7.5 ซม. ก้านใบสั้น |
|
|
ดอก ดอกช่อออกตามปลายกิ่งสีเหลือง ส้ม ขาว กลิ่นหอม มีกลีบ 5 กลีบ ดอกเชื่อมรูปกรวยยาว |
|
|
ผล ผลเดี่ยว รูปสามเหลี่ยมค่อนข้างกลม รอยผ่ากลางเส้นศูนย์กลาง 2.5 ซม. |
|
|
เมล็ด มี 1 เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ส่วนที่เป็นพิษน้ำยางและเมล็ดยาง ระคายเคืองต่อผิวหนัง ทำให้เกิดอาการผื่นคัน เมล็ดมีสารพิษทำให้ |
|
|
ท้องเดินคลื่นไส้ อาเจียนหัวใจเต้นช้าหรือหยุดเต้นได้ เป็นไม้ประดับทรงพุ่มแน่นทนแล้ง ปลูกเป็นไม้บังสายตาหรือฉากหลัง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ส่วนที่เป็นพิษน้ำยางและเมล็ดยางระคายเคืองต่อผิวหนัง ทำให้เกิดอาการผื่นคัน เมล็ดมีสารพิษทำให้ท้องเดินคลื่นไส้อาเจียนหัวใจแต้นช้าหรือหยุดเต้นได้เด็กรับประทาน 1-2 เมล็ด ผู้ใหญ่ 8-10 เมล็ด อาจถึงตาย |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสมบัติ สว่างแก้ว |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
หนุมานประสานกาย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หนุมานประสานกาย ว่านอ้อยช้าง (เลย) ชิดฮะลั้ง กุชิดฮะลั้ง (จีน) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Schefflera leucantha Viguier |
|
ชื่อวงศ์ |
ARALIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
เป็นพรรณไม้กลางแจ้ง ขึ้นได้ดีกับดินทุกประเภท ต้องการน้ำและความชื้นพอประมาณ ปานกลาง |
|
|
ขยายพันธุ์โดยการใช้เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้พุ่ม ลำต้นสูงประมาณ 1-2 เมตร ผิวลำต้นค่อนข้างเรียบเกลี้ยง |
|
|
ใบ ประกอบแบบนิ้วมือเรียงสลับ ใบย่อยรูปวงรี กว้าง 1.5-3 เซนติเมตร ยาว 5-8 เซนติเมตร |
|
|
ดอก ออกดอกเป็นช่อๆ หนึ่งยาวประมาณ 3-5 นิ้ว กลีบดอกสีนวล ลักษณะของดอกย่อยเป็นดอกสีเขียว |
|
|
มีขนาดเล็ก ก้านช่อดอกยาวประมาณ 3-7 เซนติเมตร |
|
|
ผล ผลอ่อนมีสีเขียวเมื่อแก่เต็มที่จะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลแดงสด |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใบ ใช้ใบสดประมาณ 9 ใบ นำมาต้มเอาน้ำหรือใช้ใบสด คั้นเอาน้ำผสมกับสุราเป็นยาแก้ไอหอบหืด |
|
|
อาเจียนเป็นเลือด ใบสดตำเอากากใช้เป็นยาห้ามเลือด สารสกัดจากใบมีสาร ซาโปนิน มีฤทธิ์ขยาย |
|
|
หลอดลม |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้เป็นยา |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูจิรายะ วรรณะ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ชัยพฤกษ์ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ชัยพฤกษ์ [ภาพประกอบ] |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cassia javanica , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
CAESALPINIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Javanese Cassia |
|
การกระจายพันธุ์ |
เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช่เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ขนาดกลาง เรือนยอดกว้างไม่สม่ำเสมอ ลำต้นสีน้ำตาล |
|
|
ใบ ใบรวมสีเขียว ผลัดใบ |
|
|
ดอก สีชมพู เปลี่ยนเป็นแดงเข้มและขาว ออกช่วง เมษายน พฤษภาคม |
|
|
ผล เป็นฝักอยู่เป็นพวงเดียวกันสีเขียวแก่เวลาแก่เปลือกสีดำ |
|
|
เมล็ด สีแดง เม็ดกลมๆ ออกแบนๆ หน่อย |
|
ประโยชน์ |
ปลูกเป็นไม้ประดับช่วงออกดอกมีใบรองรับช่อดอก |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ข้อมูลจากเอกสารที่ศึกษาและมีอยู่ไม่ปรากฏ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นต้นไม้ประจำท้องถิ่นยืนต้นสูง กิ่งเหนียวให้ร่มเงา ใบอ่อนนำมาประกอบอาหารได้ โดยการนึ่งจะมีรส |
|
|
หวาน หอม นิ่ม อร่อย |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูเอื้องฟ้า จันทร |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
หางนกยูงไทย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หางนกยูงไทย จำพอ ซำพอ ซมพอ ส้มผ่อ นกยูงไทย หนวดแมว |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Caesalpinia pulcherrima Sw. |
|
ชื่อวงศ์ |
|
|
ชื่อสามัญ |
Pride of Barbados, Peacocks Crest |
|
การกระจายพันธุ์ |
เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ อเมริกาใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
|
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่ม มีลำต้นขนาดเล็ก เรือนยอดโปร่ง กิ่งอ่อนสีเขียว กิ่งแก่สีน้ำตาล |
|
|
ใบ มีใบรวม ออกเป็นแผง ปลายใบมน โคนใบแหลม |
|
|
ดอก ดอกเป็นช่อตามปลายกิ่ง ช่อดอกยาวมีสีแดง เหลือง ชมพู ส้ม ดอกมี 5 กลีบ |
|
|
ผล เป็นฝักแบน |
|
|
ประโยชน์ |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ให้ร่มเงา ใช้เป็นไม้ประดับได้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูเพาพงา ตันบริภัณฑ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ไบระบาด |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ใบระบาด ผักระบาด เมืองบอน |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Argyreia nervosa (Burm.f.) Bojer. |
|
ชื่อวงศ์ |
CONVOLVULACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
ใบระบาด |
|
การกระจายพันธุ์ |
อินเดีย และบังคลาเทศ |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด ปักชำ ตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น เถาว์เลื้อย เนื้อแข็ง กิ่งอ่อนสีขาวเงิน ลำต้นมีน้ำยางสีขาว |
|
|
ใบ เดี่ยว สีเขียวเทา ไม่ผลัดใบ ปลายใบแหลม ใต้ใบมีขนนุ่มสีน้ำเงิน |
|
|
ดอก ดอกเป็นช่อกระจุก ตามซอกใบ ก้านช่อดอกแข็ง กลีบเลี้ยงสีเขียวอ่อน กลีบดอก สีชมพู ม่วง โคนกลีบสีม่วงเข้มเชื้อมเป็นหลอด |
|
|
ผล ผลสดรูปกลม |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้บดบังภาพที่ไม่สวยงามเพราะมีใบขนาดใหญ่ ไม้ริมทะเล เหมาะเป็นซุ้มในการใช้เลื้อย |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ตำรายาไทยใช้ รากซับน้ำเหลืองเสีย บำรุงกำลัง แก้โรคไขข้ออักเสบ ขับปัสสาวะ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวาสนา ก่ำแพ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
จันทร์กระจ่างฟ้า |
|
ชื่อพื้นเมือง |
จันทร์กระจ่างฟ้า |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Manderilla sp |
|
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
ฟิลิปปินส์ |
|
การขยายพันธุ์ |
กิ่งปักชำ ตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้เถาว์เนื้อแข็งขนาดกลาง กิ่งอ่อนสีเขียวเรื่อแดง |
|
|
ใบ เดี่ยว แตกตรงกันข้าม ปลายใบ และโคนใบมน แผ่นใบสีเขียวสดเป็นมัน |
|
|
ดอก สีเหลืองออกเป็นช่อตามซอกใบ โคนกลีบเชื่อมเป็นหลอด ปลายแยก 5 กลีบ |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ให้ความสวยงามสะดุดตา เลี้ยงง่ายโตเร็ว ทนร้อน ปรับตัวได้ดี |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เหมาะสำหรับปลูกเป็นรั้วหรือทำเป็นซุ้ม |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพนัดดา จันทร์แดง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
สลัดได |
|
ชื่อพื้นเมือง |
สลัดได กะลำพัก เคียะผา เคียะเลี่ยม หนอนงู |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Euphorbia antipuoum Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
EUPHORBIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Malayan Spurge Tree |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น สูง 3-6 เมตร ลำต้นแตกกิ่งก้านสาขา |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปไข่กลีบขนาดเล็ก อวบน้ำ หลุดร่วงง่าย |
|
|
ดอก ดอกช่อสั้น ออกในแนวสันเหนือหนาม |
|
|
ผล ผลเป็นผลแห้ง แตกได้ ขนาดเล็กมี 3 พู |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้แก้ไข้ ยางมีพิษระคายเคืองผิวหนัง ใช้เป็นยากัดหูด ถ้าทำยางสุกด้วยการนึ่งแล้วตากแห้ง ใช้เป็นยาถ่ายอย่างแรง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูลาวัลย์ รักเย็น |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ปัตตาเวีย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ปัตตาเวีย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Jatropha integerrima Jacq |
|
ชื่อวงศ์ |
EUPHORBIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Jatropha |
|
การกระจายพันธุ์ |
อินดีสตะวันออก |
|
การขยายพันธุ์ |
ตอนกิ่ง และเพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้พุ่มขนาดกลาง รูปทรงโปร่ง สีน้ำตาลเข้ม |
|
|
ใบ สีเขียวแก่ ใบใหญ่เป็นรูปไข่ ลักษณะของใบปลายแหลม ขอบใบเรียบไม่มีจัก |
|
|
ดอก สีแดง ชมพู ออกเป็นช่อ อยู่ตรงส่วนยอดของลำต้น ดอกหนึ่งมี 5 กลีบ |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ปลูกเป็นไม้ประดับ ริมทะเล ริมถนน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูณัฐยา เต็มวรรณธนกุล |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ผกากรองต้น |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ผกากรองต้น ขะจาย ตาปู ขี้กา คำขี้ไก่ สาบแร้ง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Lantana camara, Linn |
|
ชื่อวงศ์ |
VERBENACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Cloth of Gold, Hedge Flower |
|
การกระจายพันธุ์ |
อาฟริกา อเมริกาเขตร้อน |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด ตัดกิ่งปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้พุ่มขนาดเล็ก แตกกิ่งก้านสาขาโดยรอบ ลำต้นมีขนปกคลุม จับดูจะระคายมือ |
|
|
ใบ รูปไข่ขอบจะจัก ปลายใบแหลม พื้นใบมีสีเขียวเข้ม ผิวของใบจะสากระคายมือ ใบออกเป็นคู่ |
|
|
ดอก สีเหลือง แดง ชมพู ขาว ม่วง ดอกเล็กออกเป็นกระจุก อาจมีหลายสีหรือสีเดียว |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ปลูกเป็นไม้ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูเสาวนีย์ มณีฉาย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ผีเสื้อแสนสวย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ผีเสื้อแสนสวย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Clerodendrum ugandense Prain |
|
ชื่อวงศ์ |
VERBENACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Blue Butterfly |
|
การกระจายพันธุ์ |
อาฟริกา |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด ปักชำ ชอบที่แดดรำไร ดินร่วน |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นกระพุ่ม โปร่งขนาดเล็ก |
|
|
ใบ สีเขียว มนรี ปลายใบแหลม ขอบใบจัก โคนใบมน |
|
|
ดอก สีฟ้าอ่อน ฟ้าเข้ม ออกตรงส่วนยอดของก้าน |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ปลูกเป็นไม้ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวลีพรรณ สมสุข |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
สาวน้อยประแป้ง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
สาวน้อยประแป้ง ด้ายใบ้ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Dieffenbachia ฟทกืฟ |
|
ชื่อวงศ์ |
ARACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Spotted Dumb Cane |
|
การกระจายพันธุ์ |
ลุ่มน้ำอเมซอน บราซิล |
|
การขยายพันธุ์ |
ตัดยอดปักชำ แยกหน่อ |
|
ลักษณะ |
ต้น กลม แข็งแรง อาจสูงถึง 1.5 เมตร |
|
|
ใบ สีเขียวใหญ่ พื้นผิวใบเรียบเป็นมัน ลายเส้นใบลายด่างสีขาว |
|
|
ดอก - |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ประดับเป็นไม้กระถางในอาคาร ปลูกบังกำแพงในบริเวณที่ร่ม |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวรรณี จันทร์ลา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
อัญชัน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
อัญชัน อัญชันบ้าน เอื้องจัน |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Clitoria ternatea Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
PAPILIONACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Butterfly Pea, Mussel Shell Creeper |
|
การกระจายพันธุ์ |
อินเดีย |
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพืชล้มลุกขนาดเล็ก เถาว์อ่อน เลื้อยได้ไกล |
|
|
ใบ ออกรวมกันเป็นแผงๆ ละ 5 9 ใบ ใบขนาดเล็กบาง |
|
|
ดอก สีน้ำเงินแก่ตรงกลางเหลือง ออกเป็นช่อๆ ละ 2-4 ดอก ออกดอกทั้งปี |
|
|
ผล เป็นฝักยาว 2 นิ้ว |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ปลูกเป็นซุ้ม สกัดสีของดอกมาทำขนมได้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นยาสระผม ทำสียอมผ้า ทำขนม |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสายพิณ ขวัญเมือง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กระดุมทอง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กระดุมทอง กระดุมทองเลื้อย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Wedelia trilobata , (L) Hitchc. |
|
ชื่อวงศ์ |
COMPOSITAE |
|
ชื่อสามัญ |
Climbing Wedelia, Creeping Daisy |
|
การกระจายพันธุ์ |
อเมริกาเขตร้อน |
|
การขยายพันธุ์ |
ปักชำเป็นส่วนใหญ่ ใช้เมล็ดเพาะได้ |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้เลื้อยขนาดเล็ก ลำต้นมีขนสาก ทอดเลื้อยตามพื้นดิน รากออกตามข้อ |
|
|
ใบ เดี่ยว ออกตรงข้าม รูปรีหรือไข่ ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ขอบจักฟันเลื่อย แผ่นใบสีเขียวเข้มเป็นมัน |
|
|
ดอก ประกอบด้วยดอกเล็กๆ จำนวนมาก วงนอกสีเหลืองอมส้ม วงในสีส้มออกน้ำตาล รูปหลอดสั้น เป็นกระจุกอยู่กลางดอก |
|
|
ผล รูปไข่กลับ ปลายผลมีเนื้อเยื่อสีขาวรูปถ้วย |
|
|
เมล็ด รูปสามเหลี่ยม ปลายแหลม สีดำเป็นมัน |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ประดับที่มีสีสวยงาม ใช้ปลูกคลุมดิน หรือปลูกริมตลิ่ง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพิทย์เพียร เนียมมณี |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
หนามแดง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หนามแดง มะนาวไม่รู้โห่ มะนาวโห่ หนามขี้แรด |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Carissa curandas , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Caranda, Christs Thorn |
|
การกระจายพันธุ์ |
ไม้พื้นเมือง |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่ม ลำต้นตั้งตรงสูง 3-4 เมตร กิ่งก้านมีหนามแหลมยาว |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวเรียงสลับรูปไข่กลับกว้าง 2-4 เซนติเมตร ยาว 4-9 เซนติเมตร ริมขอบใบเรียบ ผิวใบเกลี้ยง |
|
|
ดอก ดอกช่อ ออกเป็นกระจุก กลีบดอกสีขาวนวล กลิ่นหอม |
|
|
ผล เป็นรูปรี เมื่ออ่อน มีสีแดง ผลแห้ง แตกได้ มี 3 พู |
|
|
เมล็ด สีน้ำตาล |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
แก่น บำรุงไขมัน ใบสดต้มน้ำดื่ม แก้ท้องร่วง แก้ปวดหู แก้ไข้ แก้เจ็บปากเจ็บคอ ผลสุกและดิบ รักษาโรคเลือดออกตามไรฟัน แก้ท้องเสีย รากสดต้มน้ำดื่มขับพยาธิ บำรุงธาตุ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุทิน ศรีมณียงศ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
วาสนา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
วาสนา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Dracaena ruagrans lindenii |
|
ชื่อวงศ์ |
AGAVACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Dracaena |
|
การกระจายพันธุ์ |
ประเทศกินี ในอาฟริกา |
|
การขยายพันธุ์ |
ด้วยวิธีการตัดลำต้นเป็นข้อๆ ไปปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ยืนต้นเดี่ยวๆ สูงขึ้นเป็นลำตรงลำต้นจะไม่มีกิ่งก้าน |
|
|
ใบ เป็นใบเดี่ยวถี่ทับซ้อนกัน |
|
|
ดอก ออกดอกรวมเป็นช่อๆ แน่นทึบติดกันเป็นกลุ่มๆรูปวงกลม |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้เป็นไม้ประดับ เป็นไม้มงคล |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุรางค์ เอมกลิ่น |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ว่านหางจระเข้ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ว่านหางจระเข้ ว่านไฟไหม้ ยำดำ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Aloe barbadensis , Mill |
|
ชื่อวงศ์ |
LILIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Star Cactus, Aloe, Barbados |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
แยกหน่อปลูก |
|
ลักษณะ |
ต้น มีลำต้นไม่สูง |
|
|
ใบ หนาอวบน้ำ สีเขียวอ่อนมีจุดประสีขาว ใบเป็นจักคล้ายฟันเลื่อย เมื่อหักใบจะมีวุ้นเมือก |
|
|
ดอก ออกจากกลางต้น เป็นช่อก้านช่อยาวสีส้มแดง |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
มีสารประกอบทางเคมีหลายชนิด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เมือกใสใช้รักษาบาดแผลสด แผลไฟไหม้น้ำร้อนลวก และรักษาสิว |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพิไล โล่ห์สุวรรณ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
สัก |
|
ชื่อพื้นเมือง |
สัก เส่บายี้ ปิฮี ปายี้ เคาะเยียโอ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Tectorna grandis, Linn. F. |
|
ชื่อวงศ์ |
VERBENACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
TEAK |
|
การกระจายพันธุ์ |
เอเซียใต้ และเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด ติดตา เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ขนาดใหญ่ กิ่งมัน เปลาตรง เปลือกสีน้ำตาลปนเทา ผิวเรียบ หรือแตกเป็นร่อง |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว ออกเป็นคู่ โคนใบมน ปลายใบแหลม |
|
|
ดอก ดอกสีขาวนวล เป็นช่อ |
|
|
ผล ผลกลม แข็ง ภายในมี 1-3 เมล็ด |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
เนื้อไม้สวยงาม ทนทาน ใช้ทำเฟอร์นิเจอร์ เครื่องเรือน ล้อเกวียน ประตู หน้าต่าง พานท้าย ราวปืน ทำไม้อัด |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบอ่อนให้สีแดง ใช้ย้อมกระดาษ หรือย้อมผ้า |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูรัตนา คล้ายจินดา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ประดู่บ้าน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ประดู่บ้าน ประดู่กิ่งอ่อน ประดู่สาย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Plerocarpus indicus, Willd |
|
ชื่อวงศ์ |
PAPILIONACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
ANGSANA |
|
การกระจายพันธุ์ |
เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ เอเซียใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
ด้วยการเพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ ลำต้นเปลาตรง เปลือกลำต้นเป็นสีน้ำตาลเข้ม หรือสีดำคล้ำ |
|
|
ใบ ใบประกอบแบบขนนกออกสลับใบย่อย 7-13 ใบ รูปขอบขนานแกมรูปไข่ กว้าง 4-5 เซนติเมตร |
|
|
ยาว 6-10 เซนติเมตร ใบห้อย |
|
|
ดอก เป็นช่ออยู่ตามบริเวณปลายกิ่ง มีกลิ่นหอม มีสีเหลือง |
|
|
ผล เป็นแผ่นกลมคล้ายจานบินตรงกลางนูนแล้วลาดออกเป็นครีบบางๆ |
|
เมล็ด มี 1-2 เมล็ด |
|
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้แก่นเนื้อไม้นำมาต้มกินเป็นยาแก้เสมหะ แก้ไข้ แก้เลือดกำเดาไหลใช้ใบอ่อนนำมาตำให้ละเอียดใช้กากพอกแผลที่เป็นฝี พอกแผลแก้ผดผื่นคัน ยางไม้มีสารชนิดหนึ่งเรียกว่า Gum kine นำมาใช้เป็นยาแก้โรค ท้องเสีย |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เนื้อไม้ใช้ทำบ้านเรือน เสา หรือที่รองรับน้ำหนักมากๆ ทำกระบะรถ เกวียน ลูกกลิ้ง ส่วนเปลือกใช้ย้อมผ้า ซึ่งให้สีน้ำตาล สีแดงคล้ำ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูนิตยา มณีฉาย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
พญาสัตบรรณ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
พญาสัตบรรณ ตีนเป็ด สัตตบรรณ หัสบัน [ภาพประกอบ] |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Alstonia scholaris , (Linn.) R.B. |
|
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Devil Tree, Whites Chesewood, Blackboard Tree, Devils Bark |
|
การกระจายพันธุ์ |
เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
การตอน เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สูง 30 เมตร เปลือกต้นสีเทา มียางขาวมาก กิ่งแตกออกรอบข้อ |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวเรียงรอบข้อๆ ละ 6-9 รูปขอบขนานแกมใบหอกกลับหรือรูปไข่กลับกว้าง 2-6 เซนติเมตร |
|
|
ปลายทู่กลมหรือเว้าเล็กน้อย |
|
|
ดอก ดอกช่อออกเป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง กลีบดอกสีขาวแกมเหลืองดอกหอม |
|
|
ผล เป็นฝักออกคู่ยาว รูปกลมยาว |
|
|
เมล็ด มีขนาดเล็ก มีปุยทำให้กระจายได้ไกล |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เนื้อไม้ใช้แกะสลักทำดินสอ นยมปลูกเป็นไม้ประดับใช้เปลือกต้นแก้ไข้หวัด หลอดลมอักเสบ แก้บิด สมานลำไส้ ขับระดู การทดลองในสัตว์พบว่าสารสกัดจากเปลือกต้นมีฤทธิ์ลดน้ำตาลในเลือด รักษาแผลเรื้อรังและต้านเชื้อแบคทีเรียบางชนิด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เปลือกใช้รักษาโรคบิด ขับระดู แก้ไข้ ขับน้ำนม แก้ท้องเสีย แก้ไอ รักษาเบาหวาน ใบใช้พอกดับพิษต่างๆ รากเป็นยาขับลมในลำไส้แก้โรคมะเร็ง Latex จากต้น อุดฟัน แก้ปวดฟัน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูน้อย อนันต์วัฒนชัย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
โมก |
|
ชื่อพื้นเมือง |
โมก, โมกบ้าน, โมกซ้อน, หลักป่า, ปิจงวา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Wrightia religiosa , Benth. |
|
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
ไทย |
|
การขยายพันธุ์ |
กิ่งปักชำ เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่มยืนต้น เปลือกเรียบเกลี้ยง มีสีน้ำตาลคล้ำ และมีจุดเล็กๆ สีขาวประอยู่ทั่วไป |
|
|
ใบ มีขนาดเล็ก ใบเดี่ยว เนื้อใบบางรูปรี หรือรูปหอกกว้าง 0.8-2.0 เซนติเมตร ยาว 1.3-5.0 เซนติเมตร |
|
|
โคนใบสอบหรือมน ขอบใบเรียบ มีลายใบ แหลมบาง มันบาง ก้านใบยาว 1-2 เซนติเมตร |
|
|
ดอกช่อ มีสีขาว ช่อละประมาณ 4-8 ดอก ปลายจะแยกเป็นแฉก มีโคนติดกันเป็นหลอด |
|
|
ผล ออกเป็นฝักคู่ |
|
|
เมล็ด รูปกระสวน ยาวประมาณ 8 เซนติเมตร ข้างหนึ่งมีขนปุย เพื่อให้เมล็ดปลิวไปตามแรงลม |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้รากผสมเป็นยารักษาโรคผิวหนังจำพวกโรคเรื้อน ลำต้นผสมกับผลมะตูมอ่อน เถาสิงโตทั้งต้นและ |
|
|
ว่านมหากาฬทั้งต้นต้มดื่มรักษาโรคเบาหวาน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นไม้พุ่มและยืนต้นขนาดเล็ก มีกลิ่นหอม ใช้เป็นไม้ประดับและปรุงยารักษาโรคได้ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูกฤติยา มาลัย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ไผ่เหลือง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ไผ่เหลือง, ไร่ใหญ่, ไผ่หลวง, ไผ่จีน (เหนือ) รีไซ ไผ่ลาย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Bambusa vulgaris, Schrad |
|
ชื่อวงศ์ |
GRAMINEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Feathery Bamboo, Golden Bamboo |
|
การกระจายพันธุ์ |
จีน ญี่ปุ่น อินโนนีเซีย เอเซียเขตร้อน แอฟริกา อเมริกากลาง และอเมริกาใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
แยกกอ |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ขนาดใหญ่เป็นกอ ส่วนบนของลำเกลี้ยง และมีสีเหลืองเขียว |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวเป็นมันเรียบเกลี้ยง มีลักษณะเป็นรูปหอกปลายใบแหลม โคนใบสอบ ขอบใบเรียบ ท้องใบมีขนละเอียด |
|
|
ดอก ดอกไผ่จะออกเป็นช่อ |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
แพทย์แผนโบราณได้ใช้ตาประมาณ 7 ตา เอามาต้มหรือฝน รับประทานเป็นยาแก้ตกเลือดมาก |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้ปลูกเป็นไม้ประดับ เป็นไม้มงคล |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุมาลี มนิล |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ต้นมะขาม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ต้นมะขาม, ตะลบ, ม่องโคล้ง, มอกเล, หมากแกง, อำเปียล |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Tamarindus indica , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
CAESAKOUBUACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Tamarind, Sampa |
|
การกระจายพันธุ์ |
ทำได้โดยการเพาะเมล็ด มะขามชอบแดด ขึ้นได้ดีในดินแทบทุกชนิด |
|
การขยายพันธุ์ |
ทำได้โดยการนำต้นกล้ามาปลูก การทาบกิ่ง ติดตา ต่อกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ แตกกิ่งก้านสาขามาก เปลือกต้นขรุขระและหนา |
|
|
ใบ เป็นใบประกอบใบเล็กออกตามกิ่งก้านเป็นคู่ ใบย่อยเป็นรูปขนาน ใบมน |
|
|
ดอก ออกเป็นช่อเล็กๆ ตามปลายกิ่ง ดอกย่อยขนาดเล็กๆ กลีบดอกสีเหลืองตรงกลางมีจุดประสีแดง |
|
|
ผล เป็นฝักยาว รูปร่างยาวหรือโค้ง ฝักอ่อนมีเปลือกสีเขียวอมเทา |
|
|
เมล็ด เป็นสีน้ำตาลเกรียม |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เมล็ด สำหรับการถ่ายพยาธิตัวกลม, พยาธิเส้นด้าย ใบขับเสมหะ แก่นของลำต้น ขับโลหิต เนื้อของผล |
|
|
เป็นยาระบาย, ขับเสมหะแก้ไอ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้เนื้อหุ้มเมล็ดคลุกเกลือรับประทาน ระบายท้อง แก้ไอ ขับเสมหะ ถ่ายพยาธิ ใช้เมล็ดต้มกับน้ำใส่เกลือเล็กน้อยรับประทานเนื้อทั้งหมด 1 ครั้ง หรือคั่วให้เหลืองกะเทาะเปลือก แช่น้ำให้นิ่ม รับประทานเช่นถั่ว |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูมยุรี อัญโพธิ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะขามเทศ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะขามเทศ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Pithecellobium dulce , Benth |
|
ชื่อวงศ์ |
MIMOSACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Madras Thorn , Manila Tamarind |
|
การกระจายพันธุ์ |
เอเซียให้ เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ อเมริกากลาง |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลาง แตกกิ่งก้านสาขามากมายรอบต้น |
|
|
ใบ สีเขียว |
|
|
ดอก สีขาว หรือสีเหลืองอ่อนๆ ออกตามง่ามยอด |
|
|
ผล เป็นฝักโค้งมีเนื้อสีขาว สีแดง |
|
|
เมล็ด แบนสีดำ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ทางยา และรับทานได้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูมยุรี อัญญะโพธิ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
หางนกยูง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หางนกยูงฝรั่ง นกยูงฝรั่ง สัมพอหลวง อินทรี หงอนยูง [ภาพประกอบ] |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Delonix regia , Raf. |
|
ชื่อวงศ์ |
CAESALPINIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Flame of the Forest |
|
การกระจายพันธุ์ |
เกาะมาคาก์สการ์ |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เมล็ดขยายพันธุ์ |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพืชยืนต้น ทรงต้นสูงขนาด 50 ฟุต |
|
|
ใบ เป็นใบรวม มีใบย่อยขนาดเล็กๆ สีเขียวอ่อน |
|
|
ดอก ออกเป็นช่อสีแดงเข้ม สีส้ม สีเหลือง และสีแสด ตามส่วนยอดของลำต้น |
|
|
ผล เป็นฝักยาวแบน โค้งงอคล้ายรูปดาบ สีน้ำตาลอมดำ |
|
|
ประโยชน์ |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ให้ร่มเงา ใช้เป็นไม้ประดับได้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูชุลีกร ฟูฟุ้ง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ส้มมวง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ส้มมวง (ภาคใต้) ชะมวง (ไทยกลางและตะวันออก) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Garcinia cowa, Roxb |
|
ชื่อวงศ์ |
Guttiferae |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
โดยการใช้เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ยืนต้นมีขนาดย่อมจนถึงขนาดกลาง |
|
|
ใบ จะมีลักษณะแข็งและยาวหนา คล้ายกับใบมะดัน |
|
|
ดอก ดอกเล็กกลีบดอกจะแข็งเช่นมะดันสีนวลเหลืองมีกลิ่นหอม |
|
|
ผล ผลโตเส้นผ่าศูนย์กลาง (รวมกลีบเลี้ยง) 3-4 ซ.ม. |
|
|
เมล็ด เมล็ดสีส้มอ่อน เมล็ดรูปขอบขนาน ยาว 13-20 มิลลิเมตร |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
สรรพคุณรากปรุงเป็นยาถอนพิษไข้ แก้บิด ต้นให้ยางใสที่ใช้ทางยาได้ ใบใช้ปรุงยา |
|
|
เป็นยากัดฟอกเสมหะ และโลหิต แก้ไอ ใบอ่อนกินได้มีรสเปรี้ยว ผลหั่นเป็นแว่น |
|
|
ตากแห้งใช้กินเป็นยาแก้บิด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบใช้แนม หรือ ปรุงอาหาร ขาหมูต้มใบชะมวง เป็นอาหารที่รู้จักทั่วไป |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูลัดดาวัลย์ จันทร์อำไพ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ลำจวน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เตยทะเล เตยสื่อสาร การะเกด ลำเจียก ลำจวน รัญจวน ลำมะเจียก |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Pandanus odoratissimus , Linn. F. |
|
ชื่อวงศ์ |
PANDANACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
ขึ้นอยู่ริมหาดทราย ในภาคตะวันออกและภาคใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
โดยการเพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ขนาดเล็กลำต้นมีหนามแหลมสั้นๆ สีขาวอมน้ำตาล |
|
|
ใบ เป็นรูปหอกแหลมยาว ขอบใบหยักมีหนามแหลมสีขาว |
|
|
ดอก เพศผู้มีขนาดเล็กออกเป็นช่อยาวสีขาว เพศเมียสีเขียวอยู่ชิดติดกันเป็นก้อน |
|
|
ผล เป็นรูปลิ่มสี่เหลี่ยม ปลายมีหนามสั้นๆ |
|
|
เมล็ด กลม สีดำแข็ง |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รากและเปลือกให้ใยใช้ทำเชือก ใบสานทำเสื่อ ทำใบเรือ หรือรับประทานเป็นยาขับปัสสาวะ |
|
|
แก้นิ่ว ดอกผสมยาหอมแก้ลม บำรุงหัวใจ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบใช้ทำเชือก สานทำเป็นเสื่อ ใช้ปลูกเป็นไม้ประดับ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุพัตรา พรหมบุตร |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ชะเอมไทย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เม่าไข่ปลา, ชะเอมไทย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
ALBIZIA MYRIOPHYLLA BENTH |
|
ชื่อวงศ์ |
LEGUMINOSAE |
|
ชื่อสามัญ |
ชะเอมป่า ตาลอ้อย ส้มป่อยหวาน อ้อยช้าง ย่านงาย |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
|
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้เถายืนต้น มีหนามตามลำต้นและกิ่งก้าน |
|
|
ใบ ใบประกอบแบบขนนกสองชั้น ยาว 10-15 เซนติเมตร |
|
|
ดอก ดอกช่อ ออกที่ปลายกิ่ง ลักษณะเป็นพู่ กลีบดอกสีขาว กลิ่นหอม |
|
|
ผล ผลเป็นฝัก สีเหลืองถึงน้ำตาล |
|
|
เมล็ด เมล็ดจะมีรอยนูน |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รากเป็นยาแก้กระหายน้ำและเป็นยาระบาย ผลขับเสมหะ เนื้อไม้มีรสหวานแก้โรคในคอ แก้ไอขับเสมหะ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้เป็นยา |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูมงคล คงทอง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะหวด |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กะช่ำ กำซำ (กลาง) กำจำ (ใต้) มะหวด |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Lepisanthes rubiginosa Leenh. |
|
ชื่อวงศ์ |
SAPINDACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
ในประเทศไทยทั่วทุกภาค |
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ต้นสูง 5-10 เมตร |
|
|
ใบ ใบประกอบแบบขนนก เรียงสลับใบย่อยรูปขอบใบขนาน |
|
|
ดอก ดอกช่อสีขาว ออกที่ปลายกิ่ง ดอกย่อยขนาดเล็ก |
|
|
ผล ผลอ่อนสีแดง สุกสีดำ คล้ายลูกหว้า |
|
|
เมล็ด รูปไข่ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รากแก้ไข้ แก้พิษฝีภายใน ตำพอกศีรษะแก้ไข้ ปวดศีรษะ และพอกรักษาโรคผิวหนังผื่นคัน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เมล็ด แก้โรคไอหอบ ไข้ซางเด็ก ไอกรน |
|
|
ผล บำรุงกำลัง |
|
|
ราก ผสมกับสมุนไพรอื่น ต้มน้ำดื่ม แก้ซาง |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูจินตนา รอดน้อย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
การะเกด |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เตยทะเล เตยสื่อสาร การะเกด ลำเจียก ลำจวน รัญจวน ลำมะเจียก |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Pandanus odoratissimus , Linn. F. |
|
ชื่อวงศ์ |
PANDANACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
ขึ้นอยู่ริมหาดทราย ในภาคตะวันออกและภาคใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
โดยการเพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ขนาดเล็กลำต้นมีหนามแหลมสั้นๆ สีขาวอมน้ำตาล |
|
|
ใบ เป็นรูปหอกแหลมยาว ขอบใบหยักมีหนามแหลมสีขาว |
|
|
ดอก เพศผู้มีขนาดเล็กออกเป็นช่อยาวสีขาว เพศเมียสีเขียวอยู่ชิดติดกันเป็นก้อน |
|
|
ผล เป็นรูปลิ่มสี่เหลี่ยม ปลายมีหนามสั้นๆ |
|
|
เมล็ด กลม สีดำแข็ง |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รากและเปลือกให้ใยใช้ทำเชือก ใบสานทำเสื่อ ทำใบเรือ หรือรับประทานเป็นยาขับปัสสาวะ |
|
|
แก้นิ่ว ดอกผสมยาหอมแก้ลม บำรุงหัวใจ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบใช้ทำเชือก สานทำเป็นเสื่อ ใช้ปลูกเป็นไม้ประดับ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุพัตรา พรหมบุตร |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะขามป้อม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กำทวด กันโตด มั่งลู่ สันยาส่า มะขามป้อม |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Phyllanthus emblica , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
EUPHORBIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Emblic Myrobalan Malacca Tree |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
การเพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้น ลำต้นมักคดงอบ้างเล็กน้อย เปลือกสีน้ำตาลอมเทาผิวเรียบ |
|
|
ใบ เป็นช่อ แต่ละช่อมีใบย่อยเล็กๆ รูปขอบขนาน ติดเป็นคู่ๆ ตรงข้ามกัน |
|
|
ดอก สีขาว หรือนวล มีขนาดเล็กมาก รวมเป็นกระจุกตามง่ามใบบริเวณโคนกิ่งแขนง |
|
|
ผล ผลสด รูปกลม ผิวเรียบ สีเขียวอ่อนค่อนข้างใสมีเส้นริ้วตามยาว 6 เส้น |
|
|
เมล็ด กลม สีเขียวเข้ม |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เนื้อไม้ใช้ทำเสาเข็ม ทำด้ามเครื่องมือเครื่องใช้การเกษตร ทำฟื้นและถ่าน เปลือกและใบ |
|
|
ใช้ย้อมผ้า น้ำคั้นผลสดแก้ท้องเสีย ขับปัสสาวะ ยางผลใช้หยอดตารักษาเยื่อตาอักเสบ |
|
|
ดอกใช้เข้าเครื่องยาเป็นยาเย็นและยาระบาย |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ผลใช้รับประทานแก้กระหายน้ำ แก้กระหายน้ำ แก้ไอ ขับเสมหะ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูนงเยาว์ ประเดิมชัย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
แก้ว |
|
ชื่อพื้นเมือง |
พิกุลป่า กุน แก้ว ชางดง พิกุลเถื่อน บุหงาตันหยง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Mimusops elengi , Linn |
|
ชื่อวงศ์ |
SAPOTACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Bullet Wood |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
การเพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ยีนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่จะแผ่กิ่งก้านเป็นพุ่มกว้างตรงส่วนยอด |
|
|
ใบ เป็นรูปมนรี ตรงปลายแหลมใบมีสีเขียวเป็นมันเลื่อมกว้าง 3-6 เซนติเมตร |
|
|
ยาว 5-12 เซนติเมตร |
|
|
ดอก มีสีขาวนวลขอบกลีบดอกจะลักเล็กน้อย จะบานตอนใกล้รุ่งมีกลิ่นหอมมาก |
|
|
ผล เป็นผลสด รูปไข่ ผลอ่อนสีเขียว |
|
|
เมล็ด เป็นรูปมนรีสีดำ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ส่วนที่ใช้ใบใช้ฆ่าเชื้อกามโรค ดอกใช้ทำยาบำรุงหัวใจ กลิ่นหอมใช้เข้าเครื่องยาไทย |
|
|
รักษาลมขับเสมหะ ทำให้ชุ่มคอชื่นใจ กระพี้รักษาเกลื้อน รากใช้เป็นยาขับเสมหะ |
|
|
รักษาลม เปลือกใช้ต้มอมแก้กลิ่นปาก |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นพืชสมุนไพร บำรุงหัวใจ แก้เจ็บคอ ใช้บำรุงครรภ์ และแก้อาการท้องผูก ส่วนดอก |
|
|
เอาตากแห้งแล้วใช้อบเสื้อผ้าให้มีกลิ่นหอม |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูกมลชนก ชุ่มเลิศ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
น้ำเต้าญี่ปุ่น |
|
ชื่อพื้นเมือง |
น้ำเต้าญี่ปุ่น |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Crescentia cujete , Linn Calabash Tree |
|
ชื่อวงศ์ |
BIGNONIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
น้ำเต้าตัน, น้ำเต้าญี่ปุ่น |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาลเข้ม เป็นพุ่มโปร่งแสงส่องลงถึงด้านล่าง |
|
|
ใบ สีเขียวอ่อน |
|
|
ดอก สีเขียวอมเหลืองมีลายม่วงแดง |
|
|
ผล ผลกลมใหญ่คล้ายผลน้ำเต้า เปลือกหนาแข็ง ผลแก่เป็นสีเขียว สีเนื้อมาก |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รูปทรงสวยงามสะดุดตา นิยมใช้ปลูกประดับสวน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูอรทัยศรี จิตต์บรรเทา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
โนรา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
โนรา กำลังช้างเผือก (เหนือ) พญาช้างเผือก สะเลา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Hiptage bengalersis , Kurz |
|
ชื่อวงศ์ |
MALPIGHIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
HIPTAGE |
|
การกระจายพันธุ์ |
มีถิ่นกำเนิดในเอเซียใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด ปักชำ ตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้เถาขนาดใหญ่ |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว รูปวงรี หรือวงรีแกมขอบขนานกว้าง 4-11 เซนติเมตร ยาว 5-18 เซนติเมตร |
|
|
ดอก ดอกช่อ ออกที่ปลายกิ่งหรือซอกใบ กลีบดอกสีชมพูแกมเหลืองมีกลิ่นหอม |
|
|
ผล ผลแห้งไม่แตก มีปีก 3 ปีก |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
แก่น บำรุงกำหนัด เป็นยาอายุวัฒนะ เจริญอาหาร แก้อ่อนเพลีย ขับลม แก้จุกเสียดแน่นเฟ้อ |
|
|
เป็นไม้ประดับ และมีคุณสมบัติป้องกันกำจัดศัตรูพืช |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูทองม้วน ยาทะเล |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะปราง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะปราง, สตา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Bouea macrophylla , Griff |
|
ชื่อวงศ์ |
ANACARDIALEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Plum Mango |
|
การกระจายพันธุ์ |
แถบเอเซีย ทั่วทุกภาคของประเทศไทย |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เมล็ด ตอน ต่อกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นสูง 10-20 เมตร |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว เหนียวเป็นมัน รูปรียาว ปลายเรียวแหลมมีติ่ง |
|
|
ดอก ดอกเป็นช่อแยกแขนงออกจากซอกใบลักษณะดอกสีเหลือง |
|
|
ผล รูปรีสีเหลือง หรือส้มมีทั้งรสเปรี้ยวและหวาน |
|
|
เมล็ด กลมรี |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ราก ใช้เป็นยาถอนพิษไข้ต่างๆ ผลใช้รับประทานเป็นผลไม้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้รากถอนพิษไข้ พิษสำแดง แก้ไข้กลับซ้ำ ไข้มีพิษร้อน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูชำนาญ สังข์ศรีอินทร์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กาบหอยแครงแคระ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กาบหอยแครงแคระ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Tradescantia spathacea , Swarty |
|
ชื่อวงศ์ |
COMMELINACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
กาบหอยแครงแคระ |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น สีม่วงเข้ม แตกกอตั้งตรง ทรงพุ่มผิวหยาบ |
|
|
ใบ สีม่วงปนเขียวท้องใบสีม่วง |
|
|
ดอก สีขาว |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้คลุมดินในกลุ่มอากาเว่ จันทน์ผา เข็มกุดั่นไม่ควรใช้ร่วมกับกลุ่มต้นไม้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูจินตนา ชูชุ่มชื่น |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
แก้วเจ้าจอม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
แก้วเจ้าจอม (Lingum Vitae) [ภาพประกอบ] |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Guaiacum officinale , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
ZYGOPHYLLACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Lingum Vitae |
|
การกระจายพันธุ์ |
แก้วเจ้าจอมมีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ต้นสูง 10-15 เมตร เปลือกต้นสีเทาเข้มกิ่งมีข้อพองเห็นเป็นตุ่มๆ ทั่วไป |
|
|
ใบ แผ่นใบด้านบนเป็นสีเขียวเข้าเป็นมันด้านล่างสีอ่อนกว่า |
|
|
ดอก สีฟ้าอมม่วงและซีดลงเมื่อใกล้โรย |
|
|
ผล แห้งแตก รูปหัวใจสีเหลืองหรือสีส้ม |
|
|
เมล็ด รูปรี สีน้ำตาล |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ร่วมในยาฟอกเลือด ทำเป็นยาอมแก้ต่อมทอนซิลและหลอดลมอักเสบ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ยางไม้ใช้เป็นยาขับเสมหะ ยาระบาย ขับเหงื่อ แก้ข้ออักเสบใช้ใส่แผล น้ำคั้นจากใบ |
|
|
กินแก้อาการท้องเฟ้อ เปลือกและดอกเป็นยาระบาย ยาชงจากดอกเป็นยาบำรุงกำลัง |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูประพิณ ถิ่นดวงจันทร์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ปีกไก่แดง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ปีกไก่แดง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
- |
|
ชื่อวงศ์ |
บานไม่รู้โรย AMARANTHALEAE |
|
ชื่อสามัญ |
ปีกไก่แดง |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้พุ่มเตี้ย สูงไม่เกิน 1-2 ฟุตสีแดงอมม่วง |
|
|
ใบ เป็นใบเดี่ยว |
|
|
ดอก คล้ายบานไม่รู้โรยดอกแก่จะแห้งและมีเมล็ดแบน |
|
|
ผล ไม่มี |
|
|
เมล็ด แบนๆ สีน้ำตาล |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ไม้ดอกคล้ายบานไม่รู้โรย ต้นสูงไม่เกิน 1-2 ฟุต |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูโกศล วัฒนมะโน |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
แคทลียา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
แคทลียา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cattleya , Queen Sirikit |
|
ชื่อวงศ์ |
ORCHIDACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
แยกลำลูกกล้วย และเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นปล้อง |
|
|
ใบ เป็นใบเดี่ยว กว้าง 3-4 เซนติเมตร ยาว 27-40 เซนติเมตร ใบหนา |
|
|
ดอก เป็นดอกเดี่ยวก้านยาว 14-18 เซนติเมตร มีสีขาว มีกลิ่นหอม |
|
|
ผล เป็นผลแห้งแตก |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ดอกไม้ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
กล้วยไม้ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูศิริเพ็ญ เม่นหวา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กระถินณรงค์ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กระถินณรงค์ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Acacia auriculaeformis , Cunn. |
|
ชื่อวงศ์ |
Leguminosae Mimosoideae |
|
ชื่อสามัญ |
Wattle |
|
การกระจายพันธุ์ |
ออสเตรเลีย ปาปัวนิวกิเนีย อินโดนีเซีย |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ขนาดกลางสูง 4-15 เมตร อาจจะสูงถึง 30 เมตร สีน้ำตาลหรือน้ำตาลดำ |
|
|
ใบ หนาแน่น ใบกว้าง 1-6 ซม. ยาว 8-20 ซม. ปลายเรียวแหลม โค้งเป็นรูปเคียว |
|
|
ดอก ดอกเล็กๆ เป็นกระจุกจำนวนมาก ปลายแยกจากันกลีบดอก 5 กลีบ |
|
|
เกสรเพศผู้สีเหลือง กลิ่นหอม |
|
|
ผล ฝักแบนกว้าง 1-1.3 ซม. บิดม้วนเป็นวงกลม 1-3 วง ฝักอ่อนสีเขียวและเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล |
|
|
เมล็ด มี 5-12 เมล็ด เมล็ดเล็ก สีน้ำตาล เป็นมัน |
|
|
ประโยชน์ |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ประดับ และปลูกเป็นสวนป่า จากอนุกรมวิธานพืช |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นไม้ประดับ ปลูกเป็นรั้วบ้าน เป็นสวนป่า เป็นไม้โตเร็วอเนกประสงค์ ปลูกทำพื้นและถ่าน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูเบญจพร ผูกผา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะกอกน้ำ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะกอกน้ำ สารภีน้ำ สมอพิพ่าย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Elaeocarpus hygrophilus , kurz |
|
ชื่อวงศ์ |
ELAEOCAPACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
ตอนกิ่ง เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้น |
|
|
ใบ ใบเรียวยาวประมาณ 3-4 นิ้ว ใบสีเขียวเข้มเป็นมัน |
|
|
ดอก เป็นช่อเล็กๆ สีขาว |
|
|
ผล รูปไข่ยาวรีสีเขียว |
|
|
เมล็ด แข็งขรุขระ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ผลใช้ดองรับประทาน รสเปรี้ยวฝาดทำให้ชุ่มคอ เมล็ดอาจกลั่นได้น้ำมันคล้ายโอลีฟ (olive oil) |
|
|
ดอก แก้พิษโลหิต กำเดา ริดสีดวงในลำคอ บำรุงธาตุ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวรรณศิริ ดัดแวว |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ข่อย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ข่อย ส้มฝ่า ส้มพ่อ (หนองคายภาคเหนือ) ถักไม้ฝอย (ภาคเหนือ) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Streblus asper , Lour. |
|
ชื่อวงศ์ |
MORACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Siamese Rough Bush, Tooth Brush Tree |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
โดยใช้เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพันธุ์ไม้ยืนต้นขนาดกลาง |
|
|
ใบ ขนาดเล็กหนาแข็ง จะสากคายคล้ายกับกระดาษทราย ขอบใบหยักแบบซี่ฟัน |
|
|
ดอก ดอกตัวผู้จะรวมกันเป็นช่อดอก ก้านดอกสั้น สีเหลืองอมเขียว ดอกตัวเมียสีเขียว |
|
|
ก้านยาว |
|
|
ผล เมื่อสุกสีเหลืองอ่อน เปลือกนอกนุ่ม |
|
เมล็ด กลมคล้ายเม็ดพริกไทย |
|
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เปลือกต้นแก้โรคผิวหนังรักษาแผล เมล็ดบำรุงธาตุ เจริญอาหาร ขับลม กิ่งสดใช้เป็นไม้สีฟันได้ |
|
|
ใบคายใช้ขัดไม้และงาช้าง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เปลือกต้นแก้โรคท้องร่วง บิด รำมะนาด ปวดฟัน เมล็ดผสมเป็นยาอายุวัฒนะ ใบ ปิ้งไฟ |
|
|
ชงดื่ม เป็นยาระบาย |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพิศมัย เย็นทรวง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เฟื่องฟ้า |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เฟื่องฟ้า ดอกกระดาษ ดอกโคม ดอกต่างใบ ศรีราชา ตรุษจีน |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Bougainvillea spectabilis , Willd. |
|
ชื่อวงศ์ |
NYCTAGINACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Bougainvillea |
|
การกระจายพันธุ์ |
มีถิ่นกำเนิดในบราซิล |
|
การขยายพันธุ์ |
กิ่งปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้เถากลางแจ้งชอบแสงแดด มีหนามคมติดเป็นระยะๆ เจริญเติบโตเร็ว |
|
|
เลื้อยตามรั้วบ้าน |
|
|
ใบ เป็นรูปไข่ปลายใบแหลม |
|
|
ดอก มีหลายสี เช่น สีขาว สีบานเย็น สีแดง สีม่วงและสีชมพู |
|
|
ผล - |
|
เมล็ด - |
|
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้เป็นไม้ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูกุศล ศรีไทย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
บัวผัน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
บัวผัน บัวผันลูกผสม |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Nymphaea hybrids |
|
ชื่อวงศ์ |
NYMPHAEACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Tina |
|
การกระจายพันธุ์ |
บัวผันมีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาใต้ แพร่กระจายพันธุ์ในเขตร้อนทั่วโลก |
|
การขยายพันธุ์ |
แยกเหง้า แยกต้นอ่อน |
|
ลักษณะ |
ต้น ทอดเลื้อยยาวในดิน ใต้ผิวน้ำ |
|
|
ใบ เป็นใบเดี่ยวมีก้านใบยาวมากกว่า 20 เซนติเมตร มีสีน้ำตาลแดงไม่มีขน |
|
|
ตัวใบเรียบผิวน้ำ มีขนาด กว้าง 18-24 เซนติเมตร ยาว 21-30 เซนติเมตร |
|
|
รูปร่างค่อนข้างกลมหูใบเปิดกว้าง 30 องศา |
|
|
ดอก เป็นดอกเดี่ยว |
|
|
ผล เป็นผลมีเนื้อหลายเมล็ด |
|
|
เมล็ด เมื่อแก่จะจมอยู่ใต้ผิวน้ำ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ประกอบอาหาร และทางยา |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูภาวิณี คำสายพรม |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เข็ม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เข็ม |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Ixora , spp. |
|
ชื่อวงศ์ |
(Family Name) : Rubiaceae |
|
ชื่อสามัญ |
(Common Name) : West Indian Jasmine |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด กิ่งชำ กิ่งตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่ม |
|
|
ใบ แข็ง หนา ดก สีเขียวแก่ |
|
|
ดอก ออกเป็นช่อแบนใหญ่ ตามยอดของกิ่งและแขนง ดอกย่อยมีกลีบ 4-5 กลีบ |
|
|
ผล เป็นผลกลม ผลอ่อนสีเขียว ผลแก่สีดำ |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
รากมีรสหวานใช้รับประทานแก้โรคตา เจริญอาหาร ใบใช้เป็นยาฆ่าพยาธิ ดอกแก้โรคตาแดง |
|
|
ตาแฉะ ผลแก้โรคริดสีดวงในจมูก |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูอังคณา บัวผาง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ชาฮกเกี้ยน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ชาฮกเกี้ยน ชาดัด ชาญวน ข่อยจีน |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Ehretia microphylla , Lamk |
|
ชื่อวงศ์ |
EHRETIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
จีน, ไทย |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด ปักชำ และตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ต้นขนาดย่อมถึงขนาดกลาง |
|
|
ใบ ใบเป็นจักเล็กๆ คล้ายใบข่อยแต่ยาวและใหญ่กว่า |
|
|
ดอก เป็นดอกช่อคล้ายดอกส้มเขียวหวาน |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ในกิ่งและใบของต้นชามีคาเฟอีนประมาณ 1-4 % เทนนิน 7-15 % และมีน้ำมันระเหยใช้เป็นเครื่องดื่ม |
|
|
และใช้เป็นยาปรุงยามรมแก้หืด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
คนจีนใช้ใบอ่อนๆ มาปรุงแต่งอบกลิ่นใบชา นำไปขาย สำหรับคนเดินทางไกลใช้เมี้ยงอมไป 1 คำ ทำให้ชุ่มคอ |
|
|
แก้กระหายน้ำ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูนิตยาภรณ์ แก้วเพชร |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ดอนญ่าขาว |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ดอนญ่าขาว |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Mussaemda philippica A Rich cv. Pora Aurora |
|
ชื่อวงศ์ |
Rubiaceae |
|
ชื่อสามัญ |
ดอนญ่าขาว ดอนญ่าออโรร่า ดอนญ่าลูซ |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
|
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาล |
|
|
ใบ สีเขียวอ่อนมีขน |
|
|
ดอก สีเหลืองขนาดเล็ก กลีบเลี้ยงสีขาว กลีบเลี้ยงสีชมพู |
|
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูบังอร อ้อวิจิตร |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มิ๊กกี้เมาส์ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มิ๊กกี้เมาส์ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Ochna kirkii , Oliv |
|
ชื่อวงศ์ |
Ochnaceae |
|
ชื่อสามัญ |
Mickey Mouse |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
กิ่งชำ ตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดเล็ก แตกกิ่งก้านสาขาออกรอบๆ ต้นเป็นต้นไม้กลางแจ้ง ชอบแสงแดดจัด |
|
|
เจริญงอกงามได้ดีในดินที่ร่วนซุย |
|
|
ใบ เป็นใบเดี่ยว มิ๊กกี้เมาส์นี้มีใบที่หนาและเป็นมัน |
|
|
ดอก ออกดอกเป็นช่อ อยู่ตามปลายกิ่งหรือส่วนง่ามกิ่ง ตรงส่วนยอด |
|
|
ผล เมื่อดอกโรยก็จะติดผลขึ้นมา ลักษณะเป็นรูปกลมๆ |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้เป็นไม้ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพรทิพย์ ศรีนวล |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
บานเย็น |
|
ชื่อพื้นเมือง |
บานเย็น |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Mirabilis jalapa , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
NYCTAGINACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Marvel of Pen Four oclock Plant |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น สีแดง ไม้พุ่ม สูงราว 2 ฟุต |
|
|
ใบ สีเขียว ออกเป็นคู่สลับ ใบรูปหอก ปลายแหลม เส้นกลางใบสีเหลืองอ่อน |
|
|
ดอก บานตอนเย็น หลากสี ออกดอกทั้งปี |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
ใบ รักษากรากเกรื้อน ตำสด อุ่นไฟแล้วพอกฝี น้ำที่คั้นจากใบใช้ทาหรือล้างแผลแก้คัน |
|
|
ดอก คั้นน้ำ รักษาอาการกระอักเลือด และอาเจียนเป็นเลือด |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ประดับเพื่อความสวยงาม |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุทิน รุ่งเรือง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ตะโกสวน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ตะโกสวน พลับ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Diospyros malabarica , Kostel |
|
ชื่อวงศ์ |
EBENACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
ตะโกสวน พลับ |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
ตอน เมล็ด ปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้น |
|
|
ใบ ใบอ่อนสีแดง |
|
|
ดอก สีขาวจนเหลือง มีกลิ่นหอม |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
เมล็ด กลั่นทำน้ำมัน Tunika คนไทยใช้ผลแก่และเปลือกเป็นยาฝาดสมาน ย้อมแห อวน |
|
|
Gum จากผลแก่จะใช้ทาท้องเรือ ไม้ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
สมุนไพร |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
|
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูรสสุคนธ์ ผาแดนนอก |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
น้อยหน่า |
|
ชื่อพื้นเมือง |
น้อยหน่า (ภาคกลาง) มะแน่ (เหนือ) หมักเขียบ (อีสาน) น้อยแน่ (ใต้) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Annona squamosa , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
ANNONACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
(ภาษาอังกฤษ) Sugar-apple Custard apple Sweet-sop |
|
การกระจายพันธุ์ |
อเมริกากลาง อเมริกาใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
การตอนกิ่ง การเพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้น สูง 3-5 เมตร |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวเรียงสลับรูปใบหอก |
|
|
ดอก ดอกเดี่ยวออกที่ซอกใบ ห้อยลง กลีบดอกสีเหลืองแกมเขียว |
|
|
ผล ผลมีสีเขียว มีเปลือกเป็นตุ่มๆ ค่อนข้างกลม |
|
|
เมล็ด สีดำเงาลักษณะยาวรี |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
สมุนไพรสวนรุกชาติระบุว่าใบสดและเมล็ดสามารถนำมาคั้นฆ่าเหาได้ 98% ใน 2 ชั่วโมง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ตำราไทยใช้ใบสดและเมล็ดฆ่าเหาโดยใช้เมล็ดประมาณ 10 เมล็ด ใบสด 1 กำมือ |
|
|
ตำให้ละเอียด ผสมกับน้ำมะพร้าวพอแฉะ ขยี้ให้ทั่วศีรษะ ใช้ผ้าคลุมโพกไว้ประมาณ 10 นาที |
|
|
สามารถกำจัดเหาได้ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูบุปผา กันคำ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กัสตาเวีย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
บัวสวรรค์ กัสตาเวีย บัวฝรั่ง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Gustavia gracillima , Miers |
|
ชื่อวงศ์ |
ECYTHIDACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
กัสตาเวีย |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่มต่างประเทศสูง 1-4 เมตร |
|
|
ใบ เรียงสลับกันยาว 30-40 เซนติเมตร รูปใบเรียวโคนใบแคบปลายใบกว้าง 10-15 เซนติเมตร ใบอ่อน |
|
|
สีม่วงใบแก่สีเขียวเข้ม |
|
|
ดอก ขนาดใหญ่เด่นสวยสะดุดตา คล้ายบัวหลวง สมบูรณ์เพศกลีบเลี้ยง 4-6 กลีบ กลีบดอกแยกกัน |
|
|
4-6 กลีบ เกสรเพศผู้จำนวนมากเรียงซ้อนกัน |
|
|
ผล เปลือกแข็งคล้ายเนื้อไม้ มีเส้นใย หรือมีเนื้อ |
|
|
เมล็ด แข็งคล้ายๆ บัวหลวง |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูโกมินทร์ มูลลักษณ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
โกโก้ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
โกโก้ Cocoa Tree โคโค้ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Theobroma cacao , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
STERCULIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
โกโก้ |
|
การกระจายพันธุ์ |
เทือกเขา Andes อเมริกากลาง |
|
การขยายพันธุ์ |
ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้น สูง 3-8 เมตร |
|
|
ใบ มีความกว้างเฉลี่ย 12.4 1.9 ซ.ม. ยาวเฉลี่ย 34.1 5.0 ซ.ม. ปลายใบแหลม |
|
|
ดอก ดอกมีขนาดเท่าหัวเข็มหมุด สีเขียวอ่อนๆ ก้านดอกสีเขียวยาวประมาณ 1.5 ซ.ม. |
|
|
ผล มีลักษณะป้อม ไม่มีคอและก้นไม่แหลม ผิวผลเรียบ ร่องค่อนข้างตื้น |
|
|
เมล็ด มีเนื้อในสีม่วง เป็นพวกผสมข้าม เริ่มผลและเก็บเกี่ยวได้ในปีที่ 2 หลังจากปลูก เมล็ดคล้ายกระสวย สีน้ำตาล |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
1. เมล็ดโกโก้แห้ง ส่งออกต่างประเทศหรือในประเทศ |
|
|
2. โกโก้เยลลี่และน้ำโกโก้ ใช้บริโภคเป็นอาหาร (นำเมล็ดคั้นน้ำ) |
|
|
3. เมล็ดและเนื้อเยื่อที่ผ่านการคั้นแล้ว นำมาหมัก สกัดน้ำมันใช้ในอุตสาหกรรม เครื่องสำอาง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ตำราไทยใช้ เมล็ด บำรุงร่างกาย ไขมันที่แยกได้ ขณะบดเมล็ด นำมาใช้เป็นตัวยาพื้นในการทำยาเหน็บ เนื้อเมล็ดมีสารทีไอโบรมีนและคาเฟอีน มีผลกระตุ้นประสาทส่วนกลางและขับปัสสาวะ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
ครูเยาวพรรณ บุญทองนุ่ม |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ดาหลา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ดาหลา ตะลา กะหลา จิตะหรา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Etlingera elatior , (Jack) Rosemang Smith |
|
ชื่อวงศ์ |
Zingberaceae |
|
ชื่อสามัญ |
Torch Ginger |
|
การกระจายพันธุ์ |
เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
การแยกหน่อ การแยกเหง้า |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพืชที่มีลักษณะคล้ายข่าและขิง |
|
|
ใบ เป็นรูปรียาว |
|
|
ดอก ช่อมีลักษณะดอกแบบ (head) ประกอบด้วยกลีบประดับ |
|
|
ผล ลักษณะผลกลุ่ม |
|
|
เมล็ด มีสีดำและมีเยื่อเมือกหุ้มเมล็ดอยู่ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
มีการปลูกเป็นไม้ตัดดอกจำหน่าย |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
มีการนำหน่ออ่อนและดอกมาใช้เป็นผักประกอบอาหารบางประเภท |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูรัตนาภรณ์ กิตติเจริญรัตน์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
วานิลา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
วานิลลา วานิลา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Vanilla planifolia , Andr |
|
ชื่อวงศ์ |
ORCHIDACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Vanila |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ตัดกิ่งปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น ลำต้นอวบ ฉีกหักง่าย ต้องมีหลักให้เลื้อยพันขึ้นไป |
|
|
ใบ เรียวยาว อวบน้ำ ยาวประมาณ 8-25 เซนติเมตร กว้าง 2-8 เซนติเมตร |
|
|
ดอก มีกลิ่นหอม |
|
|
ผล เป็นฝัก |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
มีกลิ่นหอม ฝักแก่จะมีสารพวก Vanillin ซึ่งเป็นพวก Aromatic compound |
|
|
นำมาใช้ปรุงแต่งกลิ่นและรสของอาหาร ส่วนประกอบในการผลิตเครื่องสำอาง ยาบางอย่าง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสมศรี คณานับ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กระแตไต่หิน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กระแตไต่หิน หางนกยูง หางหว้า หางสิงห์ ข้าหลวงหลังลาย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Asplenium nidus , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
ASPLENIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
เฟิร์นข้าหลวงหลังลาย |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
สปอร์ |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาล ทรงพุ่ม ผิวหยาบ |
|
|
ใบ สีเขียว |
|
|
ดอก - |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ประดับเป็นไม้กระถางในอาคาร |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูรักจี้ สงวนศรี |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
นีออน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
นีออน |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Leucophyllum frutescens Bush, Barometer |
|
ชื่อวงศ์ |
SCROPHULARIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
นีออน Texas Ranger, Texas Sage |
|
การขยายพันธุ์ |
ตอน ปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาล รูปทรงกลม สูง 3-4 เมตร ผิดละเอียด |
|
|
ใบ หลังใบสีเทา ท้องใบสีเงิน หรือสีอ่อนกว่าหลังใบ |
|
|
ดอก สีม่วง กลิ่นเหม็น ออกดอกหลายครั้งในรอบปี |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ให้สีอ่อนสว่างกับบริเวณ สามารถปล่อยรูปทรงตามธรรมชาติ และตัดแต่งเป็นรูปทรงต่างๆ ไม่ควรปลูกในที่ร่ม |
|
|
เพราะใบจะเป็นสีเขียวไม่สวย |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ไม้ริมทะเล ปลูกเดี่ยวหรือปลูกเป็นกลุ่มได้ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูจำเนียร จะนุรัตน์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
แสงจันทร์ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
แสงจันทร์ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Pisonia Grandis, R.Br. |
|
ชื่อวงศ์ |
NYCTAGINACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Lettuce tree |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ต้นแสงจันทร์นิยมขยายพันธุ์ด้วยวิธีการปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น แสงจันทร์เป็นไม้พุ่ม |
|
|
ใบ มีใบบางค่อนข้างใหญ่สีเขียวอมเหลือง |
|
|
ดอก - |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้พุ่มเพื่อความสวยงาม |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพัชรา เรือนเป็ง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
โกสน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
โกสน กรีกะสม กรีสาเก โกรต๋น |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Codiaeum Bariegatum , (L.) Bl., Variegatum |
|
ชื่อวงศ์ |
EUPHORBIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
โกสน Croton |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้ลำต้น กิ่งปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาล |
|
|
ใบ หลากสี เช่น แดง เหลือ ง ลาย จุด |
|
|
ดอก - |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้พุ่มสูงตัดแต่งให้เตี้ยที่สุด 0.80-1.00 เมตร ควรใช้ชนิดเดียวกันปลูกในแปลงขนาดใหญ่ เพื่อจะปลูกสลับกับต้นแก้วก็ได้ ต้นที่ปลูกต่ำแต่เล็กจะสวยกว่า |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูกลิ่นแก้ว มาตา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
บานเช้า |
|
ชื่อพื้นเมือง |
บานเช้าสีนวล บานเช้า |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Turnera subulata , GE Smith |
|
ชื่อวงศ์ |
TARNERACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
บานเช้าสีนวล Sage Rose |
|
การกระจายพันธุ์ |
อเมริกาเขตร้อน อินเดีย |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด ปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น พืชล้มลุก ทรงพุ่มเตี้ย |
|
|
ใบ สีเขียว ใบบาง ผิวใบสากรูปมนรี ปลายใบและโคนใบแหลมรี |
|
|
ดอก เดี่ยว เป็นช่ออยู่ตามปลายกิ่ง ดอกมี 5 กลีบ สีขาว วงในมีสีนวล บานตอนเช้าๆ จะหุบตอนใกล้เที่ยง |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด สีดำ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ประดับให้เกิดความสวยงาม |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูเพียง ไผ่ทอง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะเดื่อเถาว์ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะเดื่อเถาว์ ลิ้นเสือ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Ficus pumila L |
|
ชื่อวงศ์ |
MORACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
ตีนตุ๊กแก Climbing Creeping fig, fig |
|
การกระจายพันธุ์ |
จีน ญี่ปุ่น และออสเตรเลีย |
|
การขยายพันธุ์ |
ลำต้น กิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาล มีรากตามข้อทุกข้อไว้เกาะพื้นผิวล่าง |
|
|
ใบ สีเขียว รูปหัวใจ สากมือ |
|
|
ดอก - |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ไม้ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
นิยมประดับทำรั้วบ้าน ตามกำแพง หรือฝาผนัง |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุชาดา เย็นอยู่ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ลั่นทมยะวา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ลั่นทมยะวา ลั่นทมแดง PINK BIGONIG DESERT ROSE |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
ADONIUM OBESUM , BALF |
|
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
ชวนชม Impala lily |
|
การกระจายพันธุ์ |
อาฟริกาตะวันออก |
|
การขยายพันธุ์ |
ปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น ลำต้นใหญ่โต มีกิ่งเป็นขนาดเล็ก เป็นไม้พุ่มเตี้ย เนื้ออ่อน ลำต้นมียางมาก |
|
|
ใบ เป็นใบวงรียาว ขนาดเล็กพอดี และใบมียางมากใบเดี่ยว |
|
|
ดอก คล้ายกับดอกผักบุ้ง ออกเป็นช่อสีแดง |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เปลือกและยางขาวจากต้นมีพิษ ทำให้ขากรรไกร และกระเพาะปัสสาวะเป็นอัมพาต ยางใช้อาบลูกดอกล่าสัตว์ได้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูอมรรัตน์ คงสมจิตต์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ก้ามกุ้งสีทอง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ก้ามกุ้งสีทอง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Heliconta Psitlacorum , Lix |
|
ชื่อวงศ์ |
HELICORMIA PSITTACORUM |
|
ชื่อสามัญ |
ก้ามกุ้ง |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้หัว ลำต้น |
|
ลักษณะ |
ต้น สีเขียวอวบน้ำ |
|
|
ใบ สีเขียวแก่ |
|
|
ดอก สีชมพู แสด เหลือง |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ปลูกเป็นไม้ประดับ หรือทำสวนหย่อม |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูบังอร ชาติวงศ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เฟิร์นก้างปลา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เฟิร์นก้างปลา เฟิร์นก้ามปู เฟิร์นหางปลา เฟิร์นตีนกบ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Nephrolepis biserrata cv. , Furean |
|
ชื่อวงศ์ |
OLEANDRACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Fishtail Fern |
|
การกระจายพันธุ์ |
คิวบา บราซิล |
|
การขยายพันธุ์ |
โดยการแยกกอ หรือต้น หรือเพาะสปอร์ |
|
ลักษณะ |
ต้น ออกเป็นกอใหญ่ มีลำต้นสั้น |
|
|
ใบ แบบรวม ใบย่อยเรียงตัวกัน สีเขียวเป็นมัน ปลายกลีบย่อยจะแยกออกเป็น 2 แฉก คล้ายหางปู หรือก้างปลา ขอบใบเป็นคลื่น |
|
|
ดอก - |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ประดับเป็นไม้กระถาง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูศักดิ์ชัย กาญจนบรรเลง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
สนฉัตร |
|
ชื่อพื้นเมือง |
- |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Araucana |
|
ชื่อวงศ์ |
Araucariaceae Neterophylla (Salish ) Franco |
|
ชื่อสามัญ |
สนฉัตร HELEROPHYLLA (SALISH) FRANCO |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาล |
|
|
ใบ เขียว แตกใบเป็นชั้นๆ ใบเล็กๆ |
|
|
ดอก - |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ปลูกเป็นสวนหย่อมที่มีขนาดกว้าง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูบุญเรือน ลิ้มประวัติ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ทรงบาดาล |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ทรงบาดาล |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cassia Surattensis , Burm F. |
|
ชื่อวงศ์ |
LEGUMINOSAE |
|
ชื่อสามัญ |
Kalamona, Scrambled Eggs |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้พุ่มสูง 3-5 เมตร |
|
|
ใบ ประกอบแบบขนนก ออกสลับใบย่อย 4-6 คู่ รูปไข่หรือรูปไข่แกมขอบขนานกว้าง 1-2 เซนติเมตร |
|
|
ดอก สีเหลืองออกตามซอกใบและปลายกิ่ง กลีบเลี้ยง 5 กลีบเส้นผ่าศูนย์ 2.5-3 เซนติเมตร |
|
|
ผล เป็นฝักแบน กว้าง 1-1.5 เซนติเมตร ยาว 7-20 เซนติเมตร |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ปลูกเป็นไม้ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูนงลักษณ์ พึ่งพักตร์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ปาล์มสิบสองปันนา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ปาล์มสิบสองปันนา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Phoenix loureirl kunth |
|
ชื่อวงศ์ |
PALMAE |
|
ชื่อสามัญ |
Dwarf date palm |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
แยกหน่อ |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้นสูง 2 เมตร |
|
|
ใบ เป็นใบเลี้ยงเดี่ยว บางเรียว |
|
|
ดอก - |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ประดับ ที่มีความทนต่อแสงแดด ดูแลง่ายและเพื่อความสวยงาม |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นไม้ประดับ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุพรรณี วงศาโรจน์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ปาล์มพัด |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ปาล์มพัด |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Pitehardia pacifiea , Seem.& Wendl |
|
ชื่อวงศ์ |
PALMAE |
|
ชื่อสามัญ |
Fiji fan palm |
|
การกระจายพันธุ์ |
ถิ่นกำเนิดอยู่ในหมู่เกาะแปซิฟิกและเกาะฟิจิ |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาล ลำต้นเดี่ยว |
|
|
ใบ สีเขียวอ่อน-แก่ รูปพัดเกือบกลม กว้าง 3-5 ฟุต |
|
|
ดอก ออกเป็นช่อๆ อยู่ตามโคนก้านหรือตรงทางใบ ดอกสีเหลืองอมน้ำตาล ไม่สมบูรณ์เพศ |
|
|
ผล กลม ขนาดเล็ดประมาณ 1 เซนติเมตร ผลสุกสีดำ |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ประดับที่มีความทนต่อแสงแดด เลี้ยงง่ายเหมาะที่จะปลูกลงดินจะมีขนาดใหญ่ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นไม้ประดับเพื่อความสวยงามและให้ความร่มรื่น |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครู เรณู เจียมอ่อน |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ปาล์มขวด |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ปาล์มขวด |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Roystonea regia , Cllk |
|
ชื่อวงศ์ |
ARACACEAE (PALMAE) |
|
ชื่อสามัญ |
Royal palm Cuban royal palm |
|
การกระจายพันธุ์ |
มีถิ่นกำเนิดในประเทศคิวบา |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ลำต้นเดี่ยวไม่มีหน่อสูง 50-70 ฟุต ลำต้นเรียบสีเทาปนน้ำตาล ลำต้นส่วนที่ชิดดินป่องออกขยายโตกว่าส่วนยอด |
|
|
ใบ ใบยาว 6-10 ฟุต ก้านใบสั้นใบย่อยแตกออกจากแกนกลาง |
|
|
ดอก ช่อดอกยาว 1 ฟุต มีกานดอกสีเขียวสดห่อหุ้มอยู่ดอกสีขาวนวล |
|
|
ผล ผลกลมขนาดเล็ก |
|
|
เมล็ด เมื่อแก่จะเป็นสีแดง ม่วงอมดำ หรือดำ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ประดับที่ใช้ในการปลูกแต่งบ้านและสวน เป็นพันธุ์ที่มีผู้นำเข้ามาปลูกในไทยไม่นานนี้เอง เป็นต้นไม้ที่มีลักษณะลำต้นสวยสง่าเหมือนขวด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นไม้ประดับ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวิมล จันทร์งาม |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ปาล์มมัน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
- |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Blaeis guineenis , Jacq |
|
ชื่อวงศ์ |
PALMAE |
|
ชื่อสามัญ |
ปาล์มมัน |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาล ขนาดทรงพุ่ม รูปกทรง ผิวสัมผัส หยาบ |
|
|
ใบ สีเขียว |
|
|
ดอก สี ตัวผู้สีขาวหม่น ตัวเมียสีขาว |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ไม้ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวราภรณ์ เพ็ชรรุ่ง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ปาล์มจีน |
|
ชื่อพื้นเมือง |
- |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Livistona chinensis , R.Br |
|
ชื่อวงศ์ |
PALMAE |
|
ชื่อสามัญ |
ปาล์มจีน ปาล์มเซียงไฮ้ |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
โดยการใช้เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาล ลำต้นเดี่ยว |
|
|
ใบ สีเขียวรูปพัดใหญ่ขอบเป็นแฉกแหลมยาวตอนปลาย |
|
|
ดอก - |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ตกแต่งสวนและอาคาร |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูทัฬหภรณ์ พรหมทอง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ปาล์มคิง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ปาล์มคิง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Archontophoenix alexandrae |
|
ชื่อวงศ์ |
PALMAE |
|
ชื่อสามัญ |
Alexamdra Plam, King Plam |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น สีเทา ขนาดทรงพุ่ม รูปทรง ผิวสัมผัสหยาบ |
|
|
ใบ สีเขียว ใต้ใบสีเทาน้ำเงิน |
|
|
ดอก สีขาว |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้เป็นไม้ประดับในอาคาร |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูฎาราวรรณ์ อิ่มจาด |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะพร้าว |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หมากอูน มะพร้าว (ทั่วไป) คอส่า (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ย่อ (มลายู,ภาคใต้) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cocos nucifera , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
PALMAE |
|
ชื่อสามัญ |
Coconut |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด ปลูกได้ดีในดินทราย |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้น มีลำต้นสูงชะลูด ประมาณ 20-30 เมตร |
|
|
ใบ ออกเป็นใบประกอบ มีใบย่อยเป็นแผ่นแคบยาว เรียงสลับเป็นรูปขนนก ปลายใบแหลม |
|
|
ดอก ออกตามช่อตามบริเวณกาบที่หุ้ม ดอกหนึ่งมี กลีบดอกประมาณ 6 กลีบ |
|
|
ผล เป็นรูปกลมหรือวงรีเปลือกนอกเรียบเกลี้ยง ชั้นกลางเป็นเส้นใยหุ้มชั้นในถึงกะลา |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เปลือกต้นสดแก้ปวดฟัน และทาแก้หิด เนื้อเป็นยาบำรุงกำลังขับพยาธิ น้ำมะพร้าว เป็นยาระบาย แก้ท้องเสีย แก้นิ่ว แก้พิษ น้ำมันมะพร้าวใช้เป็นยาบำรุงกำลัง |
|
|
แก้โรคผิวหนังแตกและทาผม |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูศรีนภา พูลสวัสดิ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เล็บครุฑ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เล็บครุฑ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Polyxeias spp. |
|
ชื่อวงศ์ |
RUTACEAE (RUTA) |
|
ชื่อสามัญ |
เล็บครุฑ |
|
การกระจายพันธุ์ |
ไทย เขตร้อนและอบอุ่น แถบเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ อเมริกาและยุโรป |
|
การขยายพันธุ์ |
ปักชำ การตอนกิ่งหรือเสียบยอด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่มยืนต้น ลำต้นตั้งตรงแตกกิ่งก้านได้ ลำต้นเป็นข้อ |
|
|
ใบ แตกตามข้อลำต้นมีทั้งเรียงเวียนสลับ ออกตรงข้าม หรือเรียงเป็นวงรอบข้อ |
|
|
ดอก ดอกช่อที่สมบูรณ์เพศ |
|
|
ผล เนื้อนุ่ม |
|
|
เมล็ด เมล็ดแข็ง |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ประดับชนิดหนึ่งที่พบเห็นกันทั่วไป ทั้งความนิยมในการปลูก เป็นไม้กระถางตกแต่งอาคารบ้านเรือน ใช้เป็นไม้ประดับจัดสวนและปลูกเป็นแถวริมรั้วสวยงาม |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูนิธิมาศ ศรีแก้ว |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เทียนทอง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เทียนทอง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Duranta erecta L |
|
ชื่อวงศ์ |
BERBENACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาลอ่อน แผ่กว้างทรงพุ่มผิวละเอียด |
|
|
ใบ สีเหลืองทอง |
|
|
ดอก สีม่วง |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ตัดแต่งเป็นไม้ดัด ทำรั้ง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุพิน รุ่งเรือง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ต้นจันหนา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ต้นจันหนา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Tarenna hoaensis , Pitord |
|
ชื่อวงศ์ |
RUBIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
กัมพูชา ไทย อินโดจีน |
|
การขยายพันธุ์ |
ตอนกิ่ง เพาะเมล็ด และปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ประดับ |
|
|
ใบ สีเขียวเรียวมน เนื้อใบค่อนข้างหนา |
|
|
ดอก มีกลิ่นหอม ดอกเป็นช่อลักษณะคล้ายช่อเชิงหลั่นยาว 5-6 เซนติเมตร |
|
|
ผล ผลสุกมีสีดำ |
|
|
เมล็ด มีหลายเมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ประดับ เนื้อไม้มีรสขม บำรุงเลือดลม เนื้อไม้ใช้ทำเรือ ใบสดใช้รักษาโรค |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูกนกวรรณ กลั่นกรอง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะเฟือง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะเฟือง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Ayerrhoa carambola , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
AYERRHOACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Star Fruit, Crambola |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
การตอนกิ่ง หรือการใช้เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ยืนต้น ลำต้นเป็นสีน้ำตาลอ่อน เปลือกของลำต้นค่อนข้างขรุขระมีตุ่มเล็ก |
|
|
ใบ เป็นใบประกอบเรียงเป็นคู่ตามแผง ใบเป็นใบย่อยรูปมนรี ปลายใบแหลม ริมขอบใบเกลี้ยง |
|
|
ดอก เป็นดอกช่อสั้นๆ ตามบริเวณกิ่งและลำต้น ดอกสีม่วงอ่อน เป็นดอกขนาดเล็ก |
|
|
ผล เป็นรูปเฟืองมีกลีบ 5 กลีบ ผลอ่อนเป็นสีเขียว ผลสุกแก่เต็มที่ผลเป็นสีเหลืองส้ม |
|
|
เมล็ด สีน้ำตาลออกดำ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ดอก ขับพยาธิ ใบ, ผล ทำยาต้ม ทำให้หยุดอาเจียน ผลมี Oxalic ทำให้เลือดจับเป็นก้อน ระบาย แก้เลือดออกตามไรฟัน แก้บิด ขับน้ำลาย ขับปัสสาวะ แก้นิ่ว ลดอาการอักเสบ, ใบและราก เป็นยาเย็น ใช้ดับพิษร้อนถอนพิษไข้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
รากมีรสเย็นระงับความร้อน ถอนพิษไข้และพิษสำแดง น้ำคั้นจากลูกมะเฟืองสุกผสมกับสารส้มเล็กน้อย รับประทานเป็นยากัดละลายก้อนนิ่ว ขับปัสสาวะ แก้หนองใน |
|
|
รากเป็นกระสาย แก้พิษไข้ซ้ำ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูรุจิเรข ทับทอง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กล้วยพัด |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กล้วยพัด กล้วยลังกา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Ravenala madagascariensis , Sonn. |
|
ชื่อวงศ์ |
STRELITYIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาล มีข้อสั้น คล้ายปาลืม ทรงพุ่มผิวหยาบ |
|
|
ใบ สีเขียวใบใหญ่คล้ายใบกล้วย เรียง 2 ทาสลับซ้ายขวา |
|
|
ดอก สีขาว |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูปาริชาติ ตันติกิตติ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กระทุ่มบก |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กระทุ่มบก ตะกู ตะโกส้ม (กลาง) ตุ้มขี้หมู |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Anthocephalus chinensis , (Lamk.) A.Rich.ex Walp |
|
ชื่อวงศ์ |
RUBIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Wild Cinchono |
|
การกระจายพันธุ์ |
ทั่วทุกภาคในประเทศไทย ขึ้นตามป่าดิบและป่าเบญจพรรณใกล้น้ำ |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ต้นขนาดใหญ่ลำต้นตรง สูง 15-30 เมตร |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่ กว้าง 7.5-17.5 เซนติเมตร |
|
|
ดอก สีเหลืองอ่อน กลิ่นหอม ดอกเล็กอัดกันแน่น 5 กลีบติดกันเป็นหลอด |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
สามารถลดความดันโลหิตได้ ในอินเดียใช้เปลือกกระทุ่มต้มกินแก้ไข้ แก้ปวดมดลูก แก้โรคลำไส้ และอมกลั้วคอแก้อักเสบของเยื่อเมือกในปาก สมานในโรคท้องร่วง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เนื้อไม้ใช้ทำเครื่องเรือน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูณัฐธิยา ติลกอุดมฤกษ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กระดังงา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กระดังงา กระดังงาใบใหญ่ กระดังงาใหญ่ สะบันงา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cananga odorata ,(Lamk) Hook f.ct.th |
|
ชื่อวงศ์ |
ANNONACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
กระดังงาไทย |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้น ลำต้นตรง |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว |
|
|
ดอก ช่อออกเป็นกระจุกที่ซอกใบกระจุกละ 4-6 ดอก |
|
|
ผล เป็นผลกลุ่ม |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ไม่นิยมปลูกประดับสวนเพราะต้นสูงมาก เหมาะกับพื้นที่ต้องการไม้โตเร็ว |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ดอกกระดังงาไทย ดอกเป็นยาบำรุงหัวใจ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูบุญเสี่ยง ทองมาก |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ชมนาด |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ชมนาด |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Vallaris glabra , Oktzc |
|
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
ชมนาด ชำมะนาด |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาลมีจุดกระ ไม้เถาขนาดกลาง ผิวหยาบ |
|
|
ใบ สีเขียวแก่มันเรียบ |
|
|
ดอก สีขาวอมเขียว เป็นช่อ 10-15 ดอก มีกลิ่นหอม |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ไม้เลื้อยที่มีดอกขาวสะดุดตา และมีกลิ่นหอม ใช้ได้ทั่วไป ปลูกชั้นซุ้ม หรือปลูกข้างรั้ว |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุภัทรา เนตรวัชระ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
คอร์เดีย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หมันฝรั่ง คอร์เดีย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cordia coehinehinensis |
|
ชื่อวงศ์ |
EHRETIACEAE หรือ BORAGINACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
มีถิ่นกำเนิดในเวสอินดีสถึงบาร์บาโคสนำมาปลูกในไทยประมาณ 15 ปี |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด หรือตัดกิ่งปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้น |
|
|
ใบ สีเขียวเข้มคล้ายใบขนุน |
|
|
ดอก สีแสด เป็นช่อใหญ่มีรูปทรงกรวย กลีบดอกย่น |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด เล็กกลม |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูฉวีวรรณ แสนสุทธิ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
หอมนวล |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หอมนวล, ช่อมาลี |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Melodorum fruticosum lour |
|
ชื่อวงศ์ |
- |
|
ชื่อสามัญ |
ลำดวน, |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ด กิ่งตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น ขนาดเล็ก สูง 3-8 เมตร |
|
|
ใบ เดี่ยว เรียงสลับกัน รูปรี รูปหอก แกมยาวโคน |
|
|
ดอก ดอกเดี่ยว มีกลิ่นหอม |
|
|
เมล็ด - |
|
|
ประโยชน์ |
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นยาบำรุงหัวใจ บำรุงกำลัง บำรุงโลหิต แก้ลม |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูอุบล อินบุญญา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะค่าโมง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะค่าโมง มะค่าใหญ่ มะค่าหลวง มะค่าหัวดำ ปิง ปิ้น เขง เบง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Afeflia Xylocaspa , Roxb. |
|
ชื่อวงศ์ |
CAESALPINOACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
ขึ้นตามป่าเบญจพรรณชื้นและป่าดิบแล้งใกล้ๆ แหล่งน้ำทุกภาคยกเว้นภาคใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นครีบและปุ่มปมโคนเป็นพูพอนเปลือกสีน้ำตาลอ่อนอมน้ำตาล |
|
|
ใบ เป็นช่อติดเรียงสลับใบรูปไข่หรือรูปรีๆ โคนใบมนปลายใบสอบทู่ขอบใบเรียบ |
|
|
ดอก สีเขียวอ่อนแต้มสีแดงเรือๆ ออกรวมเป็นช่อโตโคนกลีบฐานติดกันปลายแยก |
|
|
ผล เป็นฝักแบนแข็งเมื่อฝักแก่จะแตกตามรอยประสาน |
|
|
เมล็ด สีดำเป็นมันมีรกสีเหลืองอ่อนเชื่อมเมล็ดให้ติดขอบเมล็ดเป็นแนวตามขวาง |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ทำเสาพื้นรอด และเครื่องมนต์เครื่องเรือนและไม้บุผนัง ทำกระเบื้องไม้ต่อเรือ เครื่องกลึง แกะสลัก กังหันน้ำ ไม้หมอนรองรางรถไฟ พานท้ายปืน รางปืน ทำกลองโทน |
|
|
รำมะนา |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เปลือกให้น้ำฝาดสำหรับฟอกหนัง เนื้อในของเมล็ดอ่อนใช้รับประทาน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูปรานี ชโลทร |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
พะยอม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
พะยอม กะยอม ขะยอมดง แคน พะยอมดง พะยอมทอง ยางหยวก |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Shorca roxburghii , G.Dom. |
|
ชื่อวงศ์ |
DIPTEROCARPACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
White merantil |
|
การกระจายพันธุ์ |
เป็นไม้พื้นเมืองของชาวเอเซีย |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นสูง 15-30 เมตร |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับรูปขอบขนาน กว้าง 4-6 เซนติเมตร 8-12 เซนติเมตร ขอบใบเป็นคลื่น |
|
|
ดอก ออกช่อดอกที่ปลายกิ่ง กลีบดอกสีขาว กลิ่นหอม |
|
|
ผล ผลเป็นผลแห้งรูปกระสวย มีปีกยาว 3 ปี ปีกสั้น 2 ปีก |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ตำรายาไทยใช้เปลือกต้นต้มเป็นยาฝาดสมานแก้ท้องเดินและลำไส้อักเสบ สารที่ออกฤทธิ์คือแทนนิน ดอกเข้ายาหอมบำรุงหัวใจ และลดไข้ นอกจากนี้ยังใช้เปลือกต้นเป็นสารกันบูด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้ทำเสาบ้าน หมอนรองรถไฟ ทำครก สากกระเดื่อง ลูกหีบ ซี่ล้อ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูบุญยืน สัมพะวงศ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ราชาวดี |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ราชาวดี |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Buddieja paniculate Wall |
|
ชื่อวงศ์ |
LOGANIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
มีถิ่นกำเนินบริเวณเอเซียเขตร้อน |
|
การขยายพันธุ์ |
ตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้พุ่มสูง 2-3 เมตร กิ่งก้านโปร่ง |
|
|
ใบ เป็นใบประกอบ ด้านหลังใบสีขาว ใบคายเล็กน้อย ขอบใบจักเล็กๆ ใบยาว 3-4 เซนติเมตร กว้าง 2 เซนติเมตร |
|
|
ดอก เป็นช่อมีแกนกลาง ดอกเป็นหลอดเล็กๆ อยู่โดยรอบ มีสีขาว มีกลิ่นหอมแรง |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
|
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้ปลูกริมกำแพง |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพิไลวรรณ เมฆสุวรรณ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ชะพลู |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ชะพลู ช้าพลู |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Piper Sarmentosum , Roxh. |
|
ชื่อวงศ์ |
PIPERACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
(Cinnon Name) : Wildbetal leafbush |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้ต้นปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้เลื้อยเนื้ออ่อน |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวรูปหัวใจ สีเขียวเข้ม |
|
|
ดอก ออกดอกตามเป็นช่อ |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
|
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
รากเป็นยาแก้ท้องอืด ท้องเสีย รากและผล ใช้เป็นยาแก้บิด |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวาสนา บุญอำรุง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
พยูง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
พยูง ขะยุง แดงจีน ประดูเสน |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Dalbergia Cochinchiensis , Pierre |
|
ชื่อวงศ์ |
LEGUMINOSAE |
|
ชื่อสามัญ |
Siamese Redwood |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
การตอนกิ่ง และเพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ต้นผลัดใบ สูง 15-25 เมตร เปลือกสีเทาเรียบ |
|
|
ใบ ประกอบรูปขนนก เรียงสลับใบย่อยเรียงสลับ 7-9 ใบ |
|
|
ดอก ดอกเล็กสีขาว กลิ่นหอมอ่อนออกตามกันเป็นช่อตามง่ามใบ |
|
|
ผล ฝักรูปขอบขนาดแบนบาง กว้าง 1.2 เซนติเมตร ยาว 4-6 เซนติเมตร |
|
|
เมล็ด มีเมล็ด 1-4 เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
|
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เนื้อไม้สีแดงอม่วงถึงแดงเลือดหมูแก่เนื้อละเอียดแข็งแรงทนทาน ขัดและชักเงาได้ดี ใช้ทำเครื่องเรือน เกวียน เครื่องกลึงแกะสลักทำเครื่องดนตรี เช่น ซอ ขลุ่ย ลูกระนาด |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูเบญจวรรณ บุญทองนุ่ม |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ชุมเห็ดเทศ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ชุมเห็ดเทศ ลับมืนหลวง ชุมเห็ดใหญ่ ขี้คาก หมากกะลิงเทศ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cassia alata , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
CAESALIPINIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Ringworm Bush, Camdelabra Bush Seven Golden Comdle-stick |
|
การกระจายพันธุ์ |
พบขึ้นทั่วไปในประเทศไทย |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้พุ่มสูง 1-3 เมตร แตกกิ่งออกด้านข้างในแนวขนานกับพื้น |
|
|
ใบ ประกอบแบบขนนกเรียงสลับ ใบย่อยรูปวงรีขอบขนาน หูใบเป็นรูปสามเหลี่ยม |
|
|
ดอก สีเหลืองทอง ออกเป็นช่อใหญ่ |
|
|
ผล เป็นฝักมีครีบ 4 ครีบ |
|
|
เมล็ด แบนเป็นรูปสามเหลี่ยม |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้ใบสดเป็นยารักษากลากเกลื่อนได้ผลดี โดยตำแช่กับน้ำเหล้าแล้วทาบริเวณที่เป็นวันละ 2-3 ครั้ง จนกว่าจะหาย พบว่าผู้ป่วยที่ติดเชื้อราที่ผมและเล็บใช้ไม่ได้ผล |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบและดอก ใบแห้งและดอกสดใช้เป็นยาระบาย ใบสด ตำแช่เหล้าเป็นยาทาภายนอก รักษากลากเกลื้อน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุคนธ์ ใจทน |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
พลับพลึง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
พลับพลึง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Cainum asiaticum , linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
AMARYLLIDACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Crunum Lily Cape Fily, Poison Bulb |
|
การกระจายพันธุ์ |
เขตร้อนของทวีปเอเซีย อินเดีย มาเลเซีย ทางตะวันตกของโพลินีเซีย ออสเตรเลีย |
|
การขยายพันธุ์ |
แบ่งหัว และแยกกอ |
|
ลักษณะ |
ต้น หัวแบบหอมรูปร่างเรียวยาว |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวสีเขียวแกมเหลือง ก้านใบไม่มี |
|
|
ดอก ดอกช่อแบบช่อซี่ร่ม ดอกย่อยมีกลิ่นหอม |
|
|
ผล เป็นผลแห้งแตกมี 1-5 เมล็ด |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ไม้ประดับ หัวใช้เป็นยาทำให้อาเจียน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุชาวดี เห่งหอม |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ซองออฟจาไมก้า |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ซองออฟจาไมก้า |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Dracaena reflena (decre) , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
AGAVACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
ซองออฟอินเดีย |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
ปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาลอ่อน ทรงพุ่ม ทรงแจกัน |
|
|
ใบ ริมใบด่างเหลือง กลางใบสีเขียว |
|
|
ดอก สีขาวนวล |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ไม้ประดับอาคาร ตกแต่งอาคารเพราะสามารถตัดแต่งทรงพุ่มได้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
นิยมใช้ปลูกตามมุมอาคาร ตัดแต่งทรงพุ่มได้ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุวรรณี บุญนาค |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
โยทะกา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
โยทะกา ชงโคดอกเหลือง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Bauhinia Monandra , Kurz |
|
ชื่อวงศ์ |
CAESALPINIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Pink Orchid Tree One-stamened Bauhinia jerusalum Date |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ยืนต้น มีขนาดใหญ่ |
|
|
ใบ ใบเป็นใบแฝด |
|
|
ดอก เป็นดอกที่มีขนาดใหญ่ ออกเป็นช่อ |
|
|
ผล เป็นฝักหนา |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นไม้ประดับ และยังเป็นไม้ในวรรณคดี เช่นรามเกียรติ์ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูประทิน แสงไทย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
สะตอ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
สะตอ ปะตา ปาไต |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Parkia speciosa , Hassk. |
|
ชื่อวงศ์ |
MIMOSACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้น ลำต้นตรง กิ่งก้านมีขนละเอียด |
|
|
ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนก ใบย่อย 14-18 คู่ กว้าง 1.8-2.2 มิลลิเมตร |
|
|
ดอก ดอกช่อออกที่ปลายกิ่ง อัดแน่นเป็นก้อน กลับดอกขาวนวล |
|
|
ผล เป็นฝักแบน กว้าง 3-5 เซนติเมตร ยาวได้ถึง 36-45 เซนติเมตร |
|
|
เมล็ด เมล็ดกลมรี มีสีเขียว มีกลิ่นฉุน |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ตำรายาไทยใช้เมล็ดรับประทานเป็นยาขับลมในลำไส้ แก้ปัสสาวะและไตพิการ อาการแน่นท้อง กินอาหารไม่ได้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้เมล็ดรับประทาน หรือนำมาประกอบอาหารในการบริโภค และเป็นสมุนไพรเกี่ยวกับโรคเบาหวาน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุภาภรณ์ พราห์มชูเอม |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ลิ้นมังกร |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ลิ้นมังกร |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Sansevlerlatrifasciate , Hort. Ox Prain |
|
ชื่อวงศ์ |
AGAVACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
ลิ้มมังกร |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ลำต้น |
|
ลักษณะ |
ต้น - |
|
|
ใบ ลายสีเขียวเข้ม เขียวอ่อน เหลือง |
|
|
ดอก สีเหลืองปนเขียว |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ประดับสวนกรวด หิน เป็นไม้แดดจัดแต่ก็ทนร่มได้ดีมาก สามารถใช้ในอาคารได้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสมเด็จ บะคะ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กฤษณา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กฤษณา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Aquilaria crassna , Pierre EXH.LEC. |
|
ชื่อวงศ์ |
THYMELAEACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Eagle Wood, Aloe Wood |
|
การกระจายพันธุ์ |
พบในเขตร้อนชื้น ในประเทศไทยพบมาในภาคตะวันออก, ตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง |
|
การขยายพันธุ์ |
การเพาะเมล็ด, การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ |
|
ลักษณะ |
ต้น |
|
|
ใบ |
|
|
ดอก |
|
|
ผล |
|
|
เมล็ด |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เปลือกของต้นกฤษณาประโยชน์ทางยา รสขม หอมคุมบำรุงโลหิตในหัวใจใช้ปรุงเป็นยาหอมแก้ลมหน้ามืด |
|
วิงเวียน |
|
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เกิดตามป่าหรือบนไหล่เขา เป็นไม้จำพวกสารดงในต้นคล้ายกะลำผักเนื้อไม้สีขาวแก่จัดจะเป็นสีดำจัดจนเป็นเงาและแข็งแกร่งความหอมก็ยิ่งทวีมากขึ้น ชาวป่าได้กลิ่นหอมก็เริ่มตัดโคนเพราะเป็นไม้มีค่า ในเอเซียถือเป็นสินค้าที่สำคัญ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
ครูกฤษณา พินิจชัย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กาซะลอง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ปีบ กาซะลอง กาดวะลอง ภาษากะเหรี่ยงว่า เต็กตองโพ่ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Millingtonia hortensis , Linn.F |
|
ชื่อวงศ์ |
BIGNONIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
เป็นไม้ถิ่นเดิมของเอเซียเขตร้อน ชอบอากาศชุ่มชื่น |
|
การขยายพันธุ์ |
จากเมล็ดหรือจากต้นอ่อนที่เกิดจากรากรอบๆ ต้นแม่ |
|
ลักษณะ |
ต้น ขนาดใหญ่สูง 15-25 เมตร ลำต้นตรง เปลือกหนาสีเทาอมเหลือง แตกเป็นร่อง |
|
|
ใบ ใบประกอบแบบขนนก 2-3 ชั้นเรียงตรงข้าม ใบย่อยรูปไข่ |
|
|
ดอก เป็นช่อขนาดใหญ่ ออกที่ปลายกิ่ง กลีบดอกสีขาวกลิ่นหอมเป็นหลอดยาว |
|
|
ผล เป็นฝักแบน หัวและท้ายแหลม |
|
|
เมล็ด แบน มีปีกบางๆ ปลิวไปตามลมได้ไกล ขนาดรวมทั้งปีกประมาณ 1.3 x 2.5 ซม. |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้ประดับที่สวยงามมีกลิ่นหอม ดอกใช้ผสมกับยาสูบมวนบุรี่ทำให้ชุ่มคอ รากใช้เป็นยาบำรุงปอด แก้วัณโรคและปอดพิการ ดอกมีสาร hispidulin |
|
|
ซึ่งระเหยได้และมีฤทธิ์ขยายหลอดลม |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ รูปทรงสวยงามและมีกลิ่นหอม เปลือกแต่ก่อนใช้แทนไม้ก๊อกทำจุกขวด เนื้อไม้ สีขาวอ่อน เลื่อยใสกบตบแต่งชักเงา |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุภาวี โพธิ์ศรี |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ยอ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะตาเสือ (ภาคเหนือ) ยอ ยอบ้าน (กลาง) แยใหญ่ (กะเหรี่ยง-แม่ฮองสอน) ยอ (ภาคอีสาน) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Morinda citrifolia , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
RUBIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
มีทางภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคอีสาน |
|
การขยายพันธุ์ |
เมล็ดที่แก่ |
|
ลักษณะ |
ต้น ใช้เป็นส่วนผสมกับสมุนไพรอื่นเป็นยารักษาวัณ |
|
|
ใบ รสขมเฝื่อน สรรพคุณบำรุงธาตุ แก้ไข้ ฆ่าเหา คั้นน้ำทาโรคเกาต์ ฯลฯ |
|
|
ดอก เป็นส่วนผสมของสมุนไพรตัวอื่นเป็นยารักษาโรควัณโรค |
|
|
ผล มีลักษณะค่อนข้างกลมหรือทรงกระบอกมน มีตารอบผลสีเขียว แก่สีขาว |
|
|
เมล็ด เล็กแก่จัดจะมีสีดำ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นยาระบาย แก้ท้องผูก |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นยาสมุนไพร ยอใช้เป็นสีย้อมผ้า เช่น ผ้าไหม |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
|
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ว่านมหากาฬ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ว่านมหากาฬ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Gynura Pseudo-chira , DC. Var. hispida Thv |
|
ชื่อวงศ์ |
ASTERACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
กิ่ง เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ล้มลุก มีรากขนาดใหญ่ ลำต้นอวบน้ำเลื้อยทอดยาวไปตามพื้นดิน |
|
|
ใบ ใบเรียงสลับเวียนรอบต้น พืชใบเลี้ยงเดี่ยว รูปใบหอก ขอบใบหยักสีม่วงเข้ม |
|
|
ดอก ดอกช่อสีเหลืองทอง |
|
|
ผล ผลแห้ง ไม่แตก |
|
|
เมล็ด สีดำ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้รากและใบสดพอกแก้ปวดบวมจากแมลงสัตว์กัดต่อย ถอนพิษปวดแสบ ปวดร้อน ใช้ใบสดทดลองกับผู้ป่วยโรคเริม และงูสวัด สารสกัดจากใบทำให้อัตราการกลับมาเป็นใหม่ของโรคลดลง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูศรีณัฎฐา ลั่นทมทอง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
สาละลังกา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
สาละลังกา (ลูกปืนใหญ่ชลบุรี) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Counoupita guianensis , AUbl |
|
ชื่อวงศ์ |
LECYTHIDACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Cabbib-balltree |
|
การกระจายพันธุ์ |
อยู่แถบเกาะคาริเบียนในอเมริกาใต้ไม่ใช่เป็นไม้พื้นเมืองของลังกาหรืออินเดีย ลังกาได้มาปลูกประมาณปี พ.ศ.2422 เมืองไทยปลูกปี พ.ศ.2500 |
|
การขยายพันธุ์ |
เพราะด้วยเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ยืนต้นสูงประมาณ 15-25 เมตร ลำต้นสีน้ำตาลเข้มแตกเป็นร่อง |
|
|
ใบ ยาวรีปลายและฐานใบกว้าง 4-10 ซม. ยาว 10-25 ซม. เกิดตามกิ่งขนาดใหญ่ กลีบเส้นผ่า |
|
|
ศูนย์กลางประมาณ 10 ซม. กลิ่นหอม |
|
|
ดอก กลีบโค้งมนสีแดง โคนกลีบสีเหลือง 4-7 ซม. กว้าง 3-5 ซม. |
|
|
ผล แก่สีน้ำตาลเข้ม เส้นผ่าศูนย์กลาง 15-20 ซม. |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ไม่ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
สุวรรณดี พิชยภิญโญ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
รางจืด |
|
ชื่อพื้นเมือง |
รางจืด |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Thunbergia laurifolia , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
THUNBERGIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
กำลังช้างเผือก ขอบชะนาง เครือเขาเขียว ยาเขียว กายรางเย็น ดุเหว่า ทิดพูด น้ำนอง |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้เถาชนิดหนึ่ง ที่มักพบอยู่ตามชายป่าดิบ เป็นต้นไม้ใหญ่ |
|
|
ใบ เป็นใบเดี่ยว ออกตรงข้ามกันเป็นคู่ๆ ใบสีเขียวผิวเกลี้ยง |
|
|
ดอก ดอกเป็นรูปกรวยตื้นๆ ตรงปลายดอกจะแยกออกเป็นแฉกๆ |
|
|
ผล เป็นฝักปลายฝักจะแหลมคล้ายกับปากนก |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้ทำเป็นยาไทย แก้ไข้ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพนมพร โอวาทสาร |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เสลาขาว |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เสลาขาว เสลาเปลือกบาง เบื๋อยสะแอน เส้าขาว เบาะสะแอน เส้าเบาะ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Lagerstroemia tomentosa , Prest |
|
ชื่อวงศ์ |
LYTHRACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
เสลา ใบเล็ก |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ลำต้นเปลาตรง โคนต้นเป็นพูพอนเล็กน้อย เรือนยอดเป็นพุ่มกลม |
|
|
ใบ รูปหอกยาว 11-17 เซนติเมตร ปลายใบเรียวแหลม โคนใบมน |
|
|
ดอก สีขาว เมื่อบานเต็มที่กว้าง 3-4 เซนติเมตร |
|
|
ผล แข็ง ยาวประมาณ 1-6 เซนติเมตร มีขนสั้นๆ ปกคลุมประปราย |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เนื้อไม้ แข็งปานกลาง เลื่อยผ่าไสกบตบแต่งง่าย เสี้ยนตรงใช้ทำเสากระดานพื้น ฝา รอด ตง เครื่องขน เครื่องเรือน เครื่องเกวียน เรือ ด้านเครื่องมือกสิกรรม |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ทำเครื่องเรือนต่างๆ |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูดรุณ มากคล้าย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
การเวก |
|
ชื่อพื้นเมือง |
การเวก |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Artabotry Hexapetalus (L.f) , Bhandari |
|
ชื่อวงศ์ |
ANNONACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
การเวก |
|
การกระจายพันธุ์ |
พม่า ไทย มาเลเซีย ศรีลังกาและอินโดนีเซีย |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด ปักชำ และตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่มกึ่งเลื้อยเนื้อแข็ง |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวกว้าง 3-4 เซนติเมตร เรียงสลับกัน |
|
|
ดอก ดอกเดี่ยว มีสีเหลือง กลิ่นหอม |
|
|
ผล เป็นผลกลุ่ม มีเนื้อฉ่ำน้ำ มีสีเหลือง |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ดอกใช้เป็นเครื่องหอม |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูนันทิวรรณ พ่วงพลับ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ถั่วพู |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ถั่วพู |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Psophacarpus letragonlobus , (L.) D.C. |
|
ชื่อวงศ์ |
Leguminosae |
|
ชื่อสามัญ |
(Common Narne) : Winged Bean |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เมล็ดปลูก |
|
ลักษณะ |
ต้น เลื้อย |
|
|
ใบ เป็นช่อ ช่อหนึ่งมี 3 ใบ ใบย่อยลักษณะรูปไข่ |
|
|
ดอก เป็นช่อมีขาวอมม่วง |
|
|
ผล เป็นฝักแบนยาวมี 4 ปีก ขอบปีกเว้าเป็นคลื่น |
|
|
เมล็ด เมล็ดกลม |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
หัว (ราก) ใช้เผาหรือนึ่งรับประทาน สรรพคุณช่วยบำรุงกำลังเมล็ดแก่ใช้ตากแห้งแล้วบดเป็นผง ละลายกับน้ำ ครั้งละ 4-6 กรัม |
|
|
รับประทานวันละ 3 เวลา ก่อนอาหารช่วยบำรุงร่างกาย |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูกนกพร คำภานนท์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เข็มป่า |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เข็มป่า |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Apocynaceae (Apocy) |
|
ชื่อวงศ์ |
- |
|
ชื่อสามัญ |
หนำเลี๊ยบ |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
กิ่งตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่ม |
|
|
ใบ ใบรียาว |
|
|
ดอก สีขาว เกสรเหลือง |
|
|
ผล รีสีดำ |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
มีไว้รับประทาน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูเยาวดี โกษะโยธิน |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ทองอุไร |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ทองอุไร |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Tecoma stanr , (L.) Juss ex. H.B.K. |
|
ชื่อวงศ์ |
BIGNONIACEE |
|
ชื่อสามัญ |
ทองอุไร Yellow Bulls yellow Blder |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด ตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น สีน้ำตาลอ่อน ไม้พุ่มสูง ลำต้นตั้งตรง |
|
|
ใบ สีเขียวอ่อน คล้ายขนนก 2 ชั้น ก้านใบย่อยยาว |
|
|
ดอก สีเหลืองสด ดอกเป็นช่อมีกลิ่นหอม |
|
|
ผล เป็นแบบแห้งแตก |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ไม้ประดับ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุริษา ชวนปรีชา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
หนามพรม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หนามพรม ขี้แฮด (เหนือ) พรม (กลาง) |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Carissa Cochinchinensis , Pierre |
|
ชื่อวงศ์ |
APOCY |
|
ชื่อสามัญ |
หนามพรม |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น - |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว |
|
|
ดอก ดอกช่อออกที่ปลายกิ่ง |
|
|
ผล ผลสุกรูปกระสวย เมื่อสุกสีม่วงดำ |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้แก่นซึ่งมีรสฝาดเฝื่อน ขมและมันเล็กน้อยบำรุงกำลังให้แข็งแรง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูพิศิษฐ์ บำรุงศรี |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะฮอกกานี |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะฮอกกานี |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Switeenia macrophylla , King |
|
ชื่อวงศ์ |
MELIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
มะฮอกกานีใบใหญ่ |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นขนาดกลาง |
|
|
ใบ ใบใหญ่เปลือกสีน้ำตาลอมเทา |
|
|
ดอก ดอกสีตองอ่อนเป็นช่อ ออกตามง่ามใบ |
|
|
ผล ผลกลมยาว ราว 10 เซนติเมตร สีน้ำตาล เมื่อแก่แตกเป็น 5 พู |
|
|
เมล็ด รสขมจัด นึ่งให้สุกบดปั้นเป็นเม็ดรับประทานแก้ไข้ตัวร้อน |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้เป็นยา |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เปลือกต้น ฝนทาสมานแผล ต้มดื่มแก้ไข เจริญอาหาร เมล็ด รสขมจัด นึ่งให้สุกบดปั้นเป็นเม็ดรับประทานแก้ไข้ตัวร้อน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูดวงตา พิพุธวัฒน์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
พญาไร้ใบ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
พญาไร้ใบ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Euphorbia tirucatli , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
EUPHORBIACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
พญาร้อยใบ เกี๊ยเจียน เคี๊ยะจีน เคี๊ยะเทียน |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นสูง 4-7 เมตร ไม่มีหนาม มีน้ำยางสีขาว |
|
|
ใบ ใบเดี่ยวออกเฉพาะข้อส่วนปลายยอดลดรูปเป็นแผ่นขนาดเล็ก |
|
|
ดอก ออกเป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง |
|
|
ผล เป็นผลแห้งแตกง่าย |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
พญาไร้ใบจัดเป็นพืชมีพิษ เมื่อสัมผัสกับน้ำยางขาวจากต้นจะทำให้ผิวหนังอักเสบ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้ยางแต้มกัดหูด เป็นสารร่วมก่อมะเร็ง |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูชาตยา บำรุงศรี |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กล้วย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กล้วย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Banana Musa Sapientum , L. |
|
ชื่อวงศ์ |
- |
|
ชื่อสามัญ |
กล้วย |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
แยกหน่อ |
|
ลักษณะ |
ต้น ลำต้นสูง 0.5 เมตร ด้านนอกสีเขียวอ่อน |
|
|
ใบ ใบและก้านใบมีร่องค่อนข้างแคบ เส้นกลางใบสีเขียว |
|
|
ดอก (ปลี) ก้านดอกไม่มีขน ใบประดับรูปไข่ ด้านบนสีแดงปนม่วง |
|
|
ผล (เครือ) ผลใหญ่ |
|
|
เมล็ด สีดำ |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ผล ไว้รับประทาน ใบใช้ห่อของหรือห่อขนม ต้น ตากแห้งลอกเป็นกาบใบทำเชือกมันของได้ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
มีประโยชน์มากมาย สามารนำมาใช้ประโยชน์ได้ทั้งต้น ใบ และทุกส่วนของต้นกล้วย |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูกัลย์ธีรา ฮวดสุนทร |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ตะแบก |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ตะแบก |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Lagerslroenia floribunda , Jack |
|
ชื่อวงศ์ |
LVTHRACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
ตะแบก |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น สีเทามัน มีรอยวงขาว ต้นแก่จะร่อนเป็นแผ่นคล้ายต้นฝรั่ง |
|
|
ใบ สีเขียวนวยเป็นในใบอ่อนสีแดงมีขนสั้นๆ ใบแก่จะเรียบ |
|
|
ดอก สีม่วงปนชมพูแล้วเปลี่ยนเป็นขาว |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูธเนศ พรหมดิษฐ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
เงินไหลมา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
เงินไหลมา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Syngonlum Podophyllum , Schott |
|
ชื่อวงศ์ |
ARACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
เงินไหลมา |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น สีเขียว |
|
|
ใบ สีเขียวลายขาว |
|
|
ดอก - |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นพรรณไม้ในงานสถาปัตยกรรม ปลูกเป็นไม้กระถาง ใส่ขวด หรือให้เกาะกิ่งไม้ ใช้เป็นไม้คลุมดินในร่ม ทนน้ำท่วมขัง ปลูกริมถนน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูชฎาพร อุ่นสนอง |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กันเกรา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กันเกรา, มันปลา, ตำเล้า, ทำเสา, ตราเตรา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Fagraea Fragrans , Roxb |
|
ชื่อวงศ์ |
Loganiaceae |
|
ชื่อสามัญ |
กันเกรา |
|
การกระจายพันธุ์ |
มีทั่วไปทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, มีมากทางภาคใต้ |
|
การขยายพันธุ์ |
โดยการใช้เมล็ด หรือ ตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น ลำต้นเตกกิ่งต่ำ ปลายกิ่งลู่ลงสู่พื้น เปลือกนอกหยาบ หนา สีน้ำตาลเข้ม |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปรี ปลายแหลมยาว โคนสอบ ขอบเรียบ |
|
|
ดอก แรกบานสีขาว เปลี่ยนเป็นสีเหลืองจนถึงเหลืองอมส้มเมื่อร่วงหล่น |
|
|
ผล ผลเล็ก กลมเส้นผ่าศูนย์กลาง 6-8 มม. สีส้มเมื่อแก่เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม |
|
|
เมล็ด มีเมล็ดเล็กมากและจำนวนมาก |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้เนื้อแข็งทนทานมากทั้งในพื้นดินและในน้ำ ทนปลวกตกแต่งง่ายใช้ทำเสาเรือน เสาสะพาน กระดานปูพื้น ผนัง ประตู หน้าต่าง เครื่องเรือน เครื่องกลึง |
|
|
กระดูกงูเรือ โครงเรือ หมอนรถไฟ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เป็นไม้ที่ขึ้นตามป่าพรุ ป่าดิบบริเวณใกล้ๆ ชายห้วยใช้เป็นสมุนไพร แก่นไม้มีรสเฝื่อน ฝาด ขม เข้ายาบำรุงธาตุ แก้ไข้จับสั่น แก้หืด ไอ ริดสีดวง ท้องมาร |
|
|
แน่นหน้าอก ลงท้องเป็นมูกเลือด ขับลม |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูกุณฑลี แสนดี |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ทองหลางลาย |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ทองหลางลาย |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Erythrina Suberosa |
|
ชื่อวงศ์ |
Papilionaceae |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
โดย เม็ด กิ่งชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้น ขนากสูงประมาณ 10 เมตร ลำต้นมีหนามเล็กๆ |
|
|
ใบ คล้ายใบโพธิ์ก้านหนึ่งมี 3 ใบ |
|
|
ดอก เป็นแบบดอกถั่วแต่กลีบจะยาวไล่เลี่ยกัน สีแดงสด |
|
|
ผล ฝักแบนๆ โคนฝักลีบ พอฝักแก่ปลายฝักจะแตกอ้าออกตามยาว |
|
|
เมล็ด สีแดงมน |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เนื้อไม้สีขาวค่อนข้างอ่อนใช้ทำของเล่นสำหรับเด็ก ทำกังหันวิดน้ำ เปลือกใช้ทำเชือก ใช้รักษาดีพิการ แก้ตาบวม ดอกสีแดงสดใช้ย้อมผ้า |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใบ ทองหลางนำใบอ่อนประกอบอาหารรับประทานได้ทั้งสุกและดิบ ดอกบดใช้เป็นยาถ่ายพยาธิ หยอดหู และแก้ปวดฟัน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูวีณา เกษรา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
หูกวาง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
หูกวาง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Terminalia catappa , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
COMBETACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Indian Almond |
|
การกระจายพันธุ์ |
ชอบขึ้นตามป่าชายหาด และตามโขดหินริมทะเล |
|
การขยายพันธุ์ |
นิยมใช้เมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ต้นผลัดใบ ขนาดใหญ่สูง 10.35 เมตร เปลือกเรียบ |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว รูปไขกลับ และออกแน่นที่ปลายกิ่ง เนื้อใบหนา |
|
|
ดอก ดอกช่อออกตามง่ามใบ ดอกเล็ก สีขาวหรือเหลืองอ่อนๆ |
|
|
ผล ผลสีแดง เหลืองหรือเขียว รูปรีค่อนข้างแบน ด้านข้างแบน |
|
|
เมล็ด เนื้อหนามีน้ำมัน |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้เปลือกต้นซึ่งมีรสฝาดเป็นยาฝาดสมาน แก้ท้องเสีย บิด ผลเป็นยาถ่าย ใบขับเหงื่อ น้ำมันที่บีบได้จากเมล็ดใช้รักษาโรคเรื้อน |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
แก้ขัดเบา แก้ช้ำรั่ว แก้นิ่ว |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูดุษฎี วัลลภศิริ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะละกอ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะละกอ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Carica Papaya , Linn. |
|
ชื่อวงศ์ |
CARICACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Papaya |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้น สูง 3-6 เมตร ไม่มีแก่น ต้นอวบน้ำ |
|
|
ใบ เป็นพืชใบเดี่ยว เรียงสลับกัน |
|
|
ดอก ดอกมีทั้งดอกตัวผู้และดอกตัวเมีย และดอกสมบูรณ์เพศ |
|
|
ผล รูปยาวรี ทรงกระบอก หรือกลม |
|
|
เมล็ด สีดำ กลม |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เนื้อของผลสุกรับประทานเป็นยาระบาย |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
ใช้ประกอบอาหารได้หลายอย่าง |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสมบูรณ์ กันนิ่ม |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
พุทธรักษา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
พุทธรักษา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Canna indica |
|
ชื่อวงศ์ |
CANNACEAL (The Canna Family) |
|
ชื่อสามัญ |
Butsarama, Indian Shot |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
แยกหน่อ และการเพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพรรณไม้ล้มลุกเนื้ออ่อน จะขึ้นรวมกันเป็นกอ ต้นเดี่ยวไม่แตกกิ่งก้านสาขา |
|
|
ใบ ลักษณะยาวรี ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบสีเขียวสด ยาว 30-40 เซนติเมตร |
|
|
ดอก มีหลายสี เช่น แดง เหลือง แดงอมเหลือง ส้ม ออกเป็นช่อตรง ยาว 20-25 เซนติเมตร |
|
|
ผล กลมโตเท้าผลมะไฟ มีขนหรือหนามอ่อนๆ คล้ายลูกละหุ่งหรือลูกเร็ว เส้นผ่าศูนย์กลางปริมาณ 2.5 เซนติเมตร |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ใช้รักษาโรคตับอักเสบอย่างเฉียบพลัน มีอาการตัวเหลือง ใช้ห้ามเลือด ใบบาดแผลสด หรือแผลมีหนอง ตกขาว ประจำเดือนไม่ปกติ หรือประจำเดือนมาไม่หยุด ใช้ตำพอก |
|
|
แผลบวมอักเสบ รักษาอาการไอ โรควัณโรค บำรุงปอด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูรัตนา มีสมยา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
อากาเว่ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
อากาเว่ |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Agaue , Spp. |
|
ชื่อวงศ์ |
AGAVECEAE |
|
ชื่อสามัญ |
อากาเว่ |
|
การกระจายพันธุ์ |
ริมทะเล สภาพดินร่วน-ทราย |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้ดอกสีเหลืองเล็กงอกเป็นต้นใหม่ |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม่มีลำต้น เป็นไม้พุ่มแตกกอกลม |
|
|
ใบ บางชนิดมีหนาม บางชนิดไม่มีหนาม เรียงตัวเหมือนกลีบกุหลาบ |
|
|
ดอก สีเหลือง |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เส้นใยใช้ทำเชือก กระเป๋าถือ เสื้อผ้า |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูตรีรัชย์ ลิกขะไชย |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
กระเพรา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
กระเพรา กอบก้อ หอกวอชู |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Oeunum Sanctum , L. |
|
ชื่อวงศ์ |
LABIATAC |
|
ชื่อสามัญ |
Holy basel |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เปลือกปลูก หรือใช้กิ่ง ปักชำ |
|
ลักษณะ |
ต้น สี่เหลี่ยม |
|
|
ใบ สีเขียวเป็นใบเดี่ยว |
|
|
ดอก ดอกช่อ เป็นวงหรือเป็นฉัตร |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
แก้ปวดท้อง ท้องขึ้น แก้ลมตานซาง ขับผายลม แก้จุกเสียดในท้อง แก้ปวดฟัน แก้ไข้เรื้อรัง |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูนฤมล ไวยเสมา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ก้ามกั้ง |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ก้ามกั้ง |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Heliconia Collinsiana |
|
ชื่อวงศ์ |
MUSACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Hanging Heliconia |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
แยกหน่อ |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้ล้มลุก เนื้ออ่อน ลำต้นไม่มีกิ่งก้าน |
|
|
ใบ - |
|
|
ดอก เป็นพวงห้อยลงมาพวงหนึ่งยาวประมาณ 1 เมตร |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูสุปรียา จิตต์บรรเทา |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
สะแอ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
สะแอ ขิงแดง ขิงแกลง ขิงเผือก |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Zinglber officinale , Roscoe |
|
ชื่อวงศ์ |
ZINGIBERACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Ginger |
|
การกระจายพันธุ์ |
|
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้เหง้าปลูก |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นพืชที่มีเหง้าอยู่ในดิน |
|
|
ใบ มีรสเผ็ด |
|
|
ดอก แก้ตาเปียกแฉะ แก้นิ่ว |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
แก้อาการท้องอืดเฟ้อ คลื่นไส้อาเจียน แก้ไอ |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
รับประทาน |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูรัตนา แจ่มใส |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
พิลังกาสา |
|
ชื่อพื้นเมือง |
พิลังกาสา |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Scientifie Name Ardisia polycephala , Wall |
|
ชื่อวงศ์ |
PAMILY NAME MYRAINACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
|
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น ไม้ยืนต้นขนาดเล็ก แตกกิ่งก้านสาขาไม่มาก |
|
|
ใบ ใบเดี่ยว รูปไข่ ปลายแหลม |
|
|
ดอก ออกเป็นช่อตามปลายกิ่งและยอด |
|
|
ผล แก่สีม่วงดำ ขนาดเท่าเมล็ดนุ่น |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูเบญจา หงษ์ดำเนิน |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
บานบุรี |
|
ชื่อพื้นเมือง |
บานบุรี |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Allamanda Cathartica , L. |
|
ชื่อวงศ์ |
APOCYNACEAE |
|
ชื่อสามัญ |
Allamanda, Golden Trumpet |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ใช้กิ่งปักชำ หรือกิ่งตอน |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่มกิ่งเลื้อย |
|
|
ใบ ออกเป็นคู่ตรงข้ามกัน |
|
|
ดอก ออกเป็นช่อที่ยอด กิ่งเหลือง ดอกมีขนาดโต |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เปลือกและยางใช้เป็นยาถ่าย ทำให้อาเจียน รักษาอาการจุกเสียด |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูธนี วรรณคำ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
ประทัดจีน|
|
|
ชื่อพื้นเมือง |
ประทัดจีน Bitterwood |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Quassia Amara , Linn |
|
ชื่อวงศ์ |
ประทัดจีน ประทัดใหญ่ |
|
ชื่อสามัญ |
- |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
- |
|
ลักษณะ |
ต้น เป็นไม้พุ่มขนาดย่อมสูงประมาณ 3 ฟุตถึง 1.5 เมตร |
|
|
ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนกเส้นใบสีแดงก้านใบรวมแผ่ออกเป็นครีบ |
|
|
ดอก สีแดงรูปยาวเป็นกระบอกคล้ายประทัด กลีบดอกสีแดงสด |
|
|
ผล เป็นผลกลุ่ม ผลย่อยรูปไข่ สีแดงคล้ำ |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
ราก มีรสขมจัด ใช้ปรุงเป็นยาแก้ไข้มาลาเรีย ใบ ทาผิวหนัง แก้คัน เนื้อไม้ นำมาสกัดเป็นยาขับพยาธิเส้นด้ายสำหรับเด็ก |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
แพทย์ตามชนบทใช้ราซึ่งมีรสขมจัดปรุงเป็นยาพื้นบ้านแก้ไข้ทุกชนิดเคยรักษาโรคไข้จับสั่นได้ประโยชน์มานานแล้ว |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูมณีวรรณ นราภิรมย์ขวัญ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
มะรุม |
|
ชื่อพื้นเมือง |
มะรุม |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Moringa oleifera |
|
ชื่อวงศ์ |
MORINGACEAE (The Moringa Family) |
|
ชื่อสามัญ |
Horse-Radish Tree, Ben-tree, Drumrtick-Tree |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
เพาะเมล็ด การตอนกิ่ง |
|
ลักษณะ |
ต้น จะมีสีเทาอ่อนๆ ผิวค่อนข้างเรียบ ลำต้นสูงประมาณ 15-20 เมตร |
|
|
ใบ ขอบใบมนเกือบกลม ปลายใบมน |
|
|
ดอก ออกดอกเป็นช่อ สีเหลืองนวล |
|
|
ผล เป็นฝักยาว |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
- |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
- |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
คุณครูภาวนา น้อยวงศ์ |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
|
ชมพูพันธุ์ทิพย์ |
|
ชื่อพื้นเมือง |
ชมพูพันธุ์ทิพย์ [ภาพประกอบ] |
|
ชื่อวิทยาศาสตร์ |
Tabepuld rosea (Bertol) , DC. |
|
ชื่อวงศ์ |
BIGNONACTEA |
|
ชื่อสามัญ |
ชมพูพันธุ์ทิพย์ |
|
การกระจายพันธุ์ |
- |
|
การขยายพันธุ์ |
ตอนกิ่ง เพาะเมล็ด |
|
ลักษณะ |
ต้น แผ่เป็นชั้นความสูง 8-18 เมตา สีน้ำตาลอ่อน เขียว ผิวเรียบ |
|
|
ใบ สีเขียว เป็นไม้ผลัดใบ |
|
|
ดอก สี ชมพูสด ชมพูอ่อน หรือขาว มีดอก เดือนกุมภาพันธ์ - เมษายน |
|
|
ผล - |
|
|
เมล็ด - |
|
ประโยชน์ |
|
|
ข้อมูลจากเอกสาร |
เป็นไม้เต็มเร็ว ดอกสวยสะดุดตา แต่กิ่งเปราะหักง่าย ไม่เหมาะกับสนามเด็กอ่อน ทิ้งใบหมดก่อนมีดอกไม่เหมาะกับลานจอดรด |
|
ข้อมูลพื้นบ้าน |
เลี้ยงดูง่าย ทดโรคและแมลง และน้ำท่วมได้ดี หาง่ายราคาถูก สามารถปลูกได้ทันที่หลังจากขุดล้อมในวันเดียว |
|
ชื่อผู้ศึกษา |
อาจารย์หรินทร์ สูตะบุตร |
|
|
กลับไปตอนต้น |
|
|
|
